Vandaag hadden we de 2de wedstrijd van het drieluik die ons het kampioenschap moest gaan brengen. Niet dat we de laatste 2 tegenstanders laag inschatten, maar op papier zijn de wedstrijden Gemini thuis, BVC uit en WSV 1 thuis toch wel de moeilijkste wedstrijden.
Hadden we vorige week nog dik van Gemini gewonnen, nee dat mag ik niet zeggen, de uitslag was wat geflatteerd. Gemini speelde de eerste 2 sets duidelijk beter en had die wel bekende kloten gewoon af moeten draaien…..Nu was het een ander verhaal. De balkonside zoals dat in Barchem heet was weer goed gevuld. We mochten om 5 uur aantreden, en als je de mannen dan om pak en beet 4.15 al warm ziet lopen aan onze kant, dan weet ik alweer hoe laat het is.
Men heeft er zin in!
Nadat we naar de dames naast ons hadden gekeken mocht het basis elftal beginnen….eeh basis zestal is dat bij volleybal. The Big Animal was ook hier weer een goede bekende, het is natuurlijk ook een verschijning. En dan bedoel ik niet zijn lengte, nee zijn uiterlijk. Tenminste tot die conclusie waren we gekomen. Want waarom heet eigenlijk de mooie jongen, de mooie jongen? Nou goed dan, de basis zes, de mooie jongen 1, de mooie jongen 2, de mooie jongen 3, de mooie jongen 4, de mooie jongen 8 en de mooie jongen 6. De mooie jongen 8 moest spelen want de mooie jongen 5 was thuis gebleven.
Aan de ander kant van het net viel ons oog op de pupil van de week, de onze hadden we thuis gelaten en deze zal volgende week weer schitteren. De beste jongen mocht opslaan en verder uitspelen. Helaas ging het eerste punt ook al naar Vollverijs. We vroegen nog aan de scheids waarom dat punt niet telde, maar het mocht niet baten. 0-0 op de borden en lekker spelen. De eerste set ging er meteen lekker op los, iedereen speelde goed, de servepass lag lekker en eigenlijk was er geen centje pijn. 15-8 kom je voor, en dat geef je normaal gesproken niet meer weg. Echter er kwam een goede serverder en paniek aan onze kant. 16-15 achter, zal het dan toch??? Nee we stelden orde op zaken en maakten er degelijk 25-20 van.
Tijdens het 2de bedrijf, werd de balkonside al wat stiller, wederom knalden we er vol overheen en eigenlijk lukte alles redelijk eenvoudig. Met veel servedruk en veel fouten bij vooral de tegenstanders, was deze set snel binnen. Dan sta je in no time op 2-0. Daar hadden we van te voren niet op gerekend.
De derde set is altijd lastig voor ons team. Meestal staan we dan wel 2-0 voor en komt de nonchalance om de hoek kijken. Ja dat is een vreemd mannetje die in je hersenen rondwaard. Vandaag echter is deze onderdrukt door de juiste wissel toe te passen. Edinho Batermans mocht wederom beginnen en die ADHD zorgde ervoor dat we iets meer pit hadden. Dat Schopmans 9 x achter elkaar kon serveren wisten we niet eens, het stond alleen wel 8-1 en 12-2. Dan denk je aan een setstand zoals een paar weken terug bij WSV geloof ik 25-3. We gingen vol door, maar aan het einde van de set laat je het dan toch een beetje liggen. Echter wanneer er zelfs van de balkonside mee wordt geschreeuw één… één… één… één… één…dan weet je als thuisspelende ploeg dat het jammer maar helaas is. Zelfs de 12de neeee 7de man deed niet meer mee, 25-10 was het resultaat.
Set 4 is dan bijzaak, vooraf hadden we voor een 3-1 getekend, nu lag dit anders. Nog 1 keer doordrukken, en afdraaien, dat hadden we in de voorgaande set al gedaan. Wat kan je dan nog doen? Om met de woorden van The Visscherman te spreken: afdraaien, op sterk water zetten, af en toe eruit halen en mee jongleren, even in knijpen en weer terug zetten. Nu daar leek het wel een beetje op. De mannen uit Barchem en omstreken hadden niets meer in te brengen.
Resultaat van deze wedstrijd, 0-4! Maar beter nog, veel plezier, goede pass en lekker ballen. Edinho Batermans had nog een “halleytje”. Dit keer echter was hij perfect, hij viel op de netband en net achter het net, je hebt er 3 keer op mogen oefenen, maar nu was hij dan ook perfect. Schopmans werd af en toe nog door het publiek uitgedaagd maar dat mocht niet boeien.
Het was nog lang gezellig in de perfecte kantine, de dames hadden ook gewonnen en vroeg zich af waarom wij geen feest vierden. Nou dames dat komt over een paar weken hopelijk. Nu was er eerst tijd voor bier, bier en uiteraard bitterballen. Die kan je zelfs onder de douche verorberen hebben we gemerkt.
Volgende week donderdagavond is het de laatste wedstrijd uit het drieluik. En daarna nog 2 belangrijke wedstrijden. Waarin de punten simpelweg gepakt MOETEN worden.