Dames 1 heeft genoten van het publiek.

Maandagavond 19 oktober moest dames 1 voor de beker in eigen sporthal aantreden tegen Halley D1. Dit team is een ‘oude bekende’ van de dames van Vollverijs. Vorig jaar speelden zij samen in de eerste klasse. Halley is toen overtuigend kampioen geworden en daarom komen zij nu uit in de promotieklasse.

We hadden vooraf aan de wedstrijd van onze fanatieke trainer de opdracht gekregen om het veld op te zetten en de tribunes naast het veld te plaatsen. Over het algemeen zijn 4 tribunes dan ruim voldoende. Normaal gesproken maakt ons publiek daar gretig gebruik van om dan lekker ruim te gaan zitten. Dat was gisteravond wel anders. Er werd door het publiek nog een extra tribune bijgezet, want de 4 tribunes zaten al vol. De VIVP (Very Important Vollverijs Persons) zoals Gerrit Palm en Edo Beskers maakten dankbaar gebruik van de VIP banken die  voor de ramen van de kantine staan.

In de 1e set bestond de basis van Vollverijs uit: Karlijn, Nikol, Dieske, Karin, Meddi en Erica. Zij werden door hun trainer het veld ingestuurd onder het motto: “Wie niet waagt, wie niet wint”. De start van deze set ging moeizaam. Halley zette Vollverijs met hun sterke serve meteen onder druk. Toch herpakte Vollverijs zich na een vroege time-out en ging de strijd gelijk op. Helaas kon Vollverijs het op het beslissende moment niet afmaken en Halley wel. Halley won daarom de set met 26-24

Omdat de 1e set maar net verloren werd, mocht dezelfde basis weer aantreden in de 2e set. Onder de aanmoedigingen van het klapkoortje: Sharine, Marije, Nicol (D3), Melissa (D3) en Fleur stapten zij vol goeie moed het veld in. Deze set was een beetje een kopie van de 1^e set. De strijd ging redelijk gelijk op. Vollverijs bleef veel moeite houden met de serve van Halley. De pass was erg wisselend, waardoor Karlijn steeds veel meters moest maken. Tegen het einde van deze set vond Frans dat hij ‘iets’ moest doen. Karlijn werd gewisseld voor Fleur. En nadat even later Meddi een harde aanval vol in het gezicht had gekregen werd Marije er voor haar ingezet. Dit keer trok Vollverijs aan het langste eind. Dankzij een prachtig blok van Dieske werd deze set gewonnen met een stand van 32-30.

De 3^e set werd er gestart met een andere basis: Fleur, Nikol, Dieske, Karin, Marije en Nicol (D3). In deze set liepen we telkens een beetje achter de feiten aan. Het ‘slim spelende’ Halley zochten met hun moeilijke serve de bij ons onzekere passers op. Marije kwam hierdoor niet lekker in haar spel en werd gewisseld voor Meddi. Nicol uit dames 3 daarentegen speelde een goede pot. Haar pass lag lekker en ook aanvallend heeft ze een puntje meegepikt. Toch kwamen we als team in deze set tekort. Deze set werd dan ook verloren met 25-20.

In de beslissende 4^e set werden als basis de volgende personen het veld ingestuurd: Fleur, Nikol, Dieske, Karin, Marije en Erica. Onze trainer had ons nog even de oren gewassen met ons motto: “Wie niet waagt, wie niet wint”. Tot aan ongeveer de helft van deze set ging het gelijk op. Marije had zich weer knap herpakt, maar ook anderen zoals Karin, Nikol en Erica lieten zien dat zij wilden scoren. Er werd bij vlagen lekker snel gespeeld. Helaas waren we aan het einde van deze set weer niet opgewassen tegen het sterke wapen van Halley: hun serve. Daarnaast serveerde wij veel te veel op die ene speler met dat andere shirt, je weet wel die er alleen instaat om te passen, inderdaad de libero.! Al met al heeft Halley deze set (25-11) en dus de wedstrijd gewonnen.

Verliezen is nooit leuk, maar verliezen van een team dat laat zien dat zij gewoon iets beter zijn.

Tja dat hoort er bij. Publiek, hartstikke bedankt voor jullie komst. En wie zin heeft: Aankomende zaterdag spelen wij om 14.30 uur een uitwedstrijd tegen Avanti in Lochem.