Na een weekje rust stonden we vandaag weer te popelen om het veld te mogen betreden. We moesten aantreden tegen KSV D6. Toen Els de shirtjestas openmaakte kwam er tot haar verbazing een cadeautje uit van Huize Derksen (Renate en Wouter bedankt!). Het was een blikje vol geluk met zaadjes waar klavertjes vier uit gaan bloeien. Die gaan ons tot het kampioenschap bijstaan. De wedstrijd begon enigszins onrustig omdat de scheidsrechter Pluisje aka M.P. (Mark Peters) niet wist dat hij moest fluiten en op het allerlaatste moment aan kwam. Desondanks waren we heel erg blij dat hij er was en netjes gefloten heeft. Tuunt had erg honger voor de wedstrijd en liet haar moeder een broodje halen, maar Monique was vergeten dat haar dochter geen kaas lustte dus werd het een broodje boter (#typischtuenter).
Verder waren er weer druiven en chocolaatjes aan de kant voor de goede suikers. Dit was helaas de laatste wedstrijd voor Annie, ze wordt aanstaande woensdag geopereerd en kan het seizoen helaas niet uitspelen. Ze begon daarom in de basis samen met Lies, Eli, Es, Mal, Nath en San. We begonnen de eerste set met veel opslagfouten, maar hielden desondanks een kleine voorsprong. Er stond een stevig zangkoor aan de kant die veel sfeer bracht. Nath kreeg nog te maken met een brievenbus, waarop Liaan Pieter Post begon te zingen. Aan het eind van de eerste set werd Nath naar de kant gehaald en kwam Liaan er in voor de service, alleen ging deze serveerde ze uit… Uiteindelijk hebben we de set naar ons toegetrokken en werd het 25-17.
Toen we van kant wisselden had Els de ogen dicht en liep tegen de tellerstafel aan en hield hier een dikke blauwe flats op d’r been aan over waardoor ze heel hard schold en zo de boetepot spekte. Het deed onmeunig pijn.
In de tweede set keken we al snel tegen een achterstand aan. KSV begon met een sterke opslagservice en liepen zeven punten uit. Kokkie vroeg vrij snel (4-1) een time out aan om ons wakker te schudden. Dit pakte goed uit door een sterke service van Nath waardoor we een puntje op voorsprong kwamen. We sloten deze set met bijna een compleet andere basis, Els kwam voor Mal er in, Dies voor Es, Tuunt voor Eli en Liaan voor Annie. Aan het eind van deze kwam er een perfecte pass, setup kwam iets minder waarop Liaan riep: ÉÉN, TWÉÉ, MIS! Maar uiteindelijk pakten we de draad weer op en werd het 25-19.
In de derde set begon Els weer op de spelverdelerspositie en serveerde een 11-0 voorsprong. Tuunt werd in het achterveld als versterking van de pass gebacht en haalde alle onmogelijke ballen van de grond. Ook kwam Dies er voor de pass in, maar mocht ook aan het net blijven staan. Ook kwam een er een setup iets te ver van het net waardoor Eli vanaf positie 6 kwam aanvliegen en de bal voor Es wegkaapte, maar de bal wel binnen sloeg. Door deze voorsprong kon Els Nath goed bedienen met snelle ballen op mid, die heerlijk binnengeslagen werden. Spelverdeler Els zag Nath door de lucht springen van blijdschap. We hebben deze voorsprong niet uit handen gegeven en wonnen de set met 25-8.
In de vierde set werd Tuunt weer ingebracht en de eerste bal was een dikke technische fout en ging finaal mis, maar verder passte ze alles perfect. Zelfs onze libero San kwam aan het aanvallen en scoorde er zelfs een mooi punt mee. Lies wou eigenlijk deze bal pakken, maar San riep heel hard los, waardoor Lies voor een van de eerste keren gehoorzaamde en de bal overliet aan San.
Esje was weer agressief aan het serveren, maar moest van de coach hennig an doen. Ook was er een opmerkelijk ongelukje met een blikje energy. De dader is spoorloos (Tuunt?), signalering: blond, komt altijd te laat en is vermoedelijk eentje van familie Tuenter. Maar verder is het een aardige meid. Wordt vervolgd…
Iedereen heeft zijn beste wedstrijd gespeeld en alles verliep vlekkeloos. Pass kwam super, setups lagen lekker en iedereen kwam goed tot zijn recht in de aanval. Deze set hebben we lekker uitgespeeld en het werd 25-14.
Door deze 4-0 winst hebben we de 5 punten in Terborg gehouden en nu: #wijstaanbovenaan! De dag erna zijn we nog steeds met z’n allen aan het nagenieten van de wedstrijd.
Volgende week spelen we tegen Revoc en hopen we de eerste plek vast te houden.
De avond werd afgesloten bij familie Pothoff. Ook deze keer wist meneer Kozan ons weer goed te vinden en het schaap smaakte ons weer voortreffelijk. Ook zijn er weer een aantal flessen wijn/zakken chips opengetrokken. Oud teamlid Maddie (DSDS-liefhebber) kwam meehelpen om alles op te krijgen. Het zoutpotje kwam ook weer uit de kast omdat er door een nog onbekend persoon (Nee, dit keer niet Tuunt) de wijn omgooide. Onze jonkies Eli en Lies vielen al weer bijna in slaap op de bank. Teambuilding deel 108 was weer een succes en kijken uit naar volgende week zaterdag.
P.S. de platte wagen wordt bij huize Roes geschrobd.