HEREN 2: GEEN HEERLIJK MIDDAGJE/GEEN CADEAUTJES IN NEEDE: 4-0 VERLIES

Hoewel men in Sinterklaastijd wellicht iets anders zou verwachten van wijze heren uit het Oosten (of haal ik nu twee festiviteiten door elkaar) kregen wij dus in plaats van gulle gaven bittere pillen te slikken veroorzaakt door het eigen onvermogen en de kracht van de tegenstander.

De volleybalvereniging uit Neede was voorafgaand aan de pot volleybal het synoniem voor vroegere tijden in het Europacupvoetbal: naar de uithoeken van het district aantreden tegen een onbekende en altijd sterke tegenstander  waarvan de naam begint met Dynamo. Helaas moesten we het in deze lastige omstandigheden stellen zonder Rintintin (ziek met griep: de verzuimfrequentie neemt inmiddels zorgwekkende vormen aan en een interventie lijkt inmiddels wenselijk c.q. noodzakelijk)  én Goof. Van laatstgenoemde was de terugkeer na een sterk optreden tijdens de training van donderdagavond verwacht, echter ook hij was geveld door een tot op heden nog steeds onbekend virus. Goof was overigens tot in de zeer late uurtjes donderdagnacht gesignaleerd in het spelershome bij onze sponsor en het is niet geheel ondenkbaar dat hij na sluitingstijd Rintintin nog heeft vereerd met een bezoekje en doorzakken boven de 45 jaar op een doordeweekse avond gaat dus echt niet meer mannen……

We reden door het prachtige Achterhoekse landschap via legendarische plaatsen als Groenlo en Eibergen naar het pittoreske Neede, waar men al sinds mensenheugenis in een identiteitscrisis verkeert: richt men de blijk op Twente of op de Achterhoek? Ik waag me in dit stuk niet aan een inhoudelijke bijdrage over deze principiële kwestie, maar feit is dat de Achterhoekers uit Terborg, Doetinchem, Gendringen en Ulft (deze globetrotters hebben zich verenigd in Heren 2, jawel…) kordaat en speltechnisch vijandig tegemoet werden getreden: lieve koekjes werden er in Neeeeeeeeeeeeede niet gebakken en cadeautjes werden evenmin uitgedeeld. Na de zogenaamde wedstrijd (een competitief element was nauwelijks waar te nemen) ontstond er een werkelijk niet te hanteren druk vanuit het team (dat kennelijk in dezen wel eensgezind en krachtig kon optreden) op de kneuzige schouder van de verslaggever om vooral niet te veel worden vuil te maken aan de speltechnische aspecten die zich voordeden tijdens de pijnlijke martelgang. En zo geschiedde.

De kantine in Neede was het feitelijke hoogtepunt van deze middag (we waren ondanks dat we om 16.30 uur starten ruim voor de start van de avond klaar): vriendelijk personeel, mooie ligging ten opzichte van het veld, een prachtige ruimte waar nog gerookt mag worden in een sfeervolle ambiance und bitte Ein Bit……Wat ons betreft genomineerd voor kantine van het jaar, al wordt het steeds gemakkelijker deze prijs daadwerkelijk te winnen als je een pafje toestaat. Een verder lichtpunt was dat sommigen van ons dankzij het rappe verloop van de eigen wedstrijd de match van de Superboeren tegen de bezoekers uit de lichtstad van Nederland vanaf het begin konden meemaken. Andere positieve aspecten die door sommigen van ons met een wel erg positieve kijk op het leven ter berde werden gebracht: fijne vloer om op te spelen, de bal was beter dan in Borculo, het was minder slecht dan tegen Gemini en de uitsmijter: als we beter passen en serveren dan kunnen we tegen deze gasten winnen. Ik zou zeggen: slaap lekker voor nu, morgen gezond weer op, donderdag aanstaande loeihard trainen, de kop weer fris tegen WSV en dan weer brekken en angaon.