Het is donderdagavond 8 uur, we lopen zo mondjesmaat allemaal de hal in.

Sommigen in een tenue waarvan ze niet eens wisten dat ze het hadden. Om 8.20 moet Edinho Batermans maar eens uit bed gebeld worden waar hij bleef. De vraag was eigenlijk of hij zijn mail weleens leest. Echt 3 dagen terug is er al mail gestuurd maarja een druk man heeft niet eens tijd voor zijn eigen mail. Dus nee dat had hij niet. Overigens was het op het klokkie bij Edinho in zijn hoofd nogsteeds 8.10-8.15 daar ongeveer. We attendeerden hem er op dat er een foto geschoten zou worden. Dit alleen om het feit dat we weer eens compleet zouden zijn. Dat is dan ook meteen voor het laatst dit seizoen. Nouja waarschijnlijk dan.

Onder het (hoon)gelach van de tegenstander, werd het plaatje dan uiteindelijk ook geschoten. Iedereen stond er in vol ornaat op. Tja de dames waren nog aan ballen, erg best ging het er daar niet aan toe. Tja die donderdagavond spelen, daar moet je toch aan wennen. Uiteraard konden we zien dat ook onze gasten genoten van de springende vrouwen.

Hierna mochten wij dan toch echt de wei in, allemaal fit (not) en fris en fruitig. begonnen we met inheien, dit beloofde al best veel goeds. De mannen uit Barchem deden leuk mee en wij waren niet scherp. Zo ook de eerste set, het liep allemaal aardig gelijk op en dan kom je rond de 20 en moet het echt beginnen. We konden het verschil maken en de eerste set, zeker niet makkelijk naar ons toetrekken.

In het 2de bedrijf ging het allemaal wat makkelijker, we hadden snel een voorsprong en deze wisten we vast te houden. Ja en dan staat het snel 2-0. Dan komt de beruchte 3de set bij ons. We kwamen snel achter, Barney zakte definitief door de hoeven. En Schopmans kon ook niet brengen wat hij normaal deed. Ik kreeg zelfs ingefluisterd “ja scoor jij de ballen maar!” Nu kan ik u vertellen dat doe ik graag, maar deze zinsnede is echt een uitzonderlijkheid uit de mond van Schopmans. Ik speel al 15 jaar samen met deze gast en eigenlijk klaagt hij vaker dat hij te weinig ballen krijgt. Maaltje mocht invallen en kijken of hij de 7 punten achterstand weg kon werken, uiteindelijk door 2 serveseries van diezelfde Maaltje en ondergetekende Sledge, kwamen we op 2 punten afstand 21-23 ja en dan moet het gebeuren. 3 kleine foutjes en het stond 23-24 nog 1 punt om langszij te komen. The Visscherman blokkeerde een 3 meter bal net niet goed genoeg, gevolg set verloren. De keuze die hij maakte werd meteen veroordeeld. Echter daar lag het echt niet aan, we hadden aan het begin te veel laten liggen. Daarbij komt nog dat als hij dat blok wel pakt hij helemaal het mannetje is.

De 4de set moest het dan maar gebeuren, BVC had de spreekwoordelijke knollen op. Wij ook maar bij ons merkte je daar minder van. 25-15 ofzo was het gevolg. 3-1 winst waar elke ploeg tot nog toe punten heeft laten liggen tegen deze best aardig spelende ploeg, dat is prima. Na de wedstrijd werd mij nog duidelijk gemaakt dat wij het uit nog lastig tegen hen zouden krijgen. Ik zeg dat is nog 3 maanden weg, wie dan leeft wie dan zorgt. Eerst maar weer eens voorbereiden op de volgende 2 wedstrijden, WSV 2 en Halley allebei thuis. Vooraf zou je denken 2x 4-0 maar de mexicaanse en andere griepvarianten kunnen zomaar roet in het achtertuintje gooien.

Sledge