Plotsklaps is ons perspectief veranderd dankzij de nodige reuring op de transfermercado. Het aankomende seizoen gaan we dan echt een zoon van de club welkom thuis toezingen. En deze zoon van de club van wie we voorlopig alleen maar de bijnaam bekend maken (Lay’s alias Rolo) neemt naar alle waarschijnlijkheid nog een volleybalmaatje mee, die we ook goed kunnen gebruiken mochten we zomaar pardoes omhoog vallen c.q. promoveren. Promoveren? Jawel, voor het eerst valt het woord in mijn stukje en wel op een manier waaruit blijkt dat we ervoor willen gaan!

Om te kunnen promoveren moet je winnen en dat is logisch om met Cruijff te spreken. Welnu, winnen deden we gisteravond tegen de buur uut Gaanderen. Het werd in sets 4-0 en in punten 100-50. Als het om schaatsen was gegaan waren de mannen van Volga trots geweest op hun aflopende schema: in de eerste set 18 punten, in de 2e set 13 punten, in de 3e set 12 punten en in de laatste set maar liefst 7 punten.

Voor ons op zich mooie cijfers, maar de wedstrijd was niet bepaald flitsend. It takes two to tango op zijn goed Achterhoeks. En Volga was wel zodanig verzwakt (met 3 jeugdspelers en 3 harde kern spelers) dat een andere uitslag dan 4-0 alle wenkbrauwen in Terborg en Gaanderen had doen fronzen. Volga 3, zo leerde een small talk met onze buren voorafgaand aan de wedstrijd, valt na dit seizoen uit elkaar. Sommigen gaan verder in heren 2, anderen niet. Mogelijkerwijs was één en ander van invloed op de prestatiemotivatie. Wel een luxe voor de geelzwarte brigade dat er dit seizoen 3 herenteams op een aardig niveau speelden te weten 3e divisie, Promotieklasse en 1e klasse. Wat dat betreft ligt Volga lichtjaren op ons voor, met daarbij wel de kanttekening dat ongeveer de helft van het eerste team roots bij Vollverijs heeft liggen.

Op onze beurt misten wij de 3 musketiers op de tribune. Coach GP appte een tamelijk verontrustend gezondheidsbericht rond op de dinsdag, maar gelukkig lijkt het erop dat de ouwe reus goed terecht komt. Inmiddels is hij weer thuis na wat dagen schuin tegenover Villa Ruimzicht te hebben doorgebracht. Vanaf deze plek: rust maar goed uit en zorg ervoor dat je fit op de platte kar komt te staan aan het eind van de rit!

De tweede musketier, Dinosaur Sr., scheurde afgelopen vrijdag een achillespees af waardoor het er nu echt op lijkt dat de volleybalschoenen definitief in de wilgen worden gehangen. Een treurig einde van een schitterende carrière en ook deze musketier wensen wij alle goeds en beterschap vanaf deze plek.

Dan komen we als vanzelf bij de derde musketier en die bezorgt ons de meeste hoofdbrekens. Waar was onze hondstrouwe supporter, die er normaliter altijd is? Wie het weet mag het zeggen. Wellicht is de promotiekoorts toegeslagen en wordt de druk en spanning te groot, maar we hopen dat Felix woensdag aanstaande weer van de partij is in Doesburg als we onze laatste reguliere competitiewedstrijd spelen.

O ja, dan ook nog even iets over de wedstrijd. We begonnen dramatisch slap aan de match met plofkip Pinky en aanvoerder El Viajero (jawel!) in de dubieuze hoofdrollen. Gelukkig wisten beide cracks hun prestaties onder veel misbaar van Pluisje enigszins op te krikken tot een acceptabel niveau. MG, Snelle Jelle, Coen, Pluisje en Mooi Man (wist u dat in Doetinchem vrijwel alle huizen rondom het erf van MooiMan te koop staan? Waar zou dat aan liggen?) deden wat ze moesten doen en zonder al te veel inspanningen pakten we de eerste set. In set 2 wisselde Mailman met plofkip Pinky en zie daar, het niveau schoot werkelijk omhoog. We denderden met 25-13 over de arme buurmannen heen, die vooral veel moeite hadden met het servicegeweld van onze zijde. Snelle Jelle liet zien dat hij op mid hét talent van Vollverijs 1 is, ook omdat hij bij absentie van Appie Gait (moest vanwege ziekte zowel werken op de meldkamer als in de Mobiele Eenheid, zo begrepen wij uit een van zijn vele appies) de enige onder de dertig jaar is. In set 3 mocht Pinky weer terug in het veld en met 25-12 verbeterden we ons zelf wederom. Natuurlijk was de 4e set veruit de beste van de avond, maar dar was logischerwijs toe te schrijven aan de plek op de bank van onze pseudovedette El Viajero, die tandenknarsend moest toe kijken hoe zijn teamgenoten ook zónder hem blijkbaar kunnen winnen en nog wel met 25-7.

Rest ons dit weekend niets anders dan lekker achterover te leunen en te kijken of de concurrentie voor plek 2 (Tornax, Reflex, KSV en KSH) nog punten laten liggen. Dat zou ons niet slecht uit komen.

En dan woensdag aanstaande echt Vol Gas geven tegen The Phantoms en kijken of we tweede kunnen blijven met alle gevolgen van dien….komt dat zien, ook Felix!

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten