Zaterdagochtend om 11.30 uur aantreden in Duiven, alsof je twintig jaar de terug de tijd in wordt gekatapulteerd…..Dat is waar we gisteren mee moesten dealen en dat viel voorwaar niet mee. De jeugd uit Duiven had het vanzelfsprekend een stuk eenvoudiger met dit tijdstip en dat gaf de jonge heren uit Roekoekoe een natuurlijke voorsprong, die we ternauwernood met het zweet in de bilnaad konden ombuigen in een krappe maar knappe zege.
De mannen uit Duiven hadden tot dusverre weinig punten behaald, hetgeen wel enige verwondering wekte bij ons als we het inspelen van het jonge team observeerden. Als plausibele verklaring voor het schamele puntenaantal gold waarschijnlijk het onchristelijke tijdstip waarop de jongelui moesten aantreden in oorden als Harreveld en Vragender, terwijl het toch echt kinderbedtijd was.
In set 1 kregen we gelukkig alleen maar figuurlijk werkelijk alle hoeken van het veld te zien. Het feit dat we weer met een libido uh libero speelden in de persoon van Pluisje deed niets aan dit gegeven af. In een adembenemend tempo, wat menigeen in groen zwart aan het duizelen bracht, werden we compleet weg gespeeld. Onrust en chaos waren troef en de arme snelle Jelle had zich waarschijnlijk een heel andere rentree op het veld voorgesteld. Na een pijnlijke 14-25 nederlaag mocht hij samen met Pinky al weer ras op de bank plaats nemen. MG en Mailman namen de open gevallen plaatsen in. Na een briljante serviceserie van Coen Kampioen (7-0 voor) waren de rollen in set 2 ineens omgedraaid. Dankzij onze servicedruk kwamen de jongens niet meer goed in hun spel. In het veld aan onze kant was er meer rust, overleg en vechtlust. In aanvallend opzicht werd er driftig gescoord op alle posities. De genomen voorsprong werd niet meer uit handen gegeven en met 16-25 in ons voordeel bereikten we een verdiende 1-1 tussenstand in sets.
Geen reden dus om de opstelling te wijzigen in set 3. Het spelletje ging gelijk op, in tegenstelling tot de eerste 2 sets. Bij 16-16 plaatsten we na wat goede blocks en services een tussensprint. Op 24-21 in ons voordeel dachten we de buit al binnen te hebben, maar dat bleek een vergissing die op zijn beurt echter niet fataal was. Aanvoerder MG maakte eigenhandig een einde aan de onzekerheid en met 23-25 pakten we ook deze set.
Wederom geen wissels dus bij de aanvang van set 4 onder het motto never change a winning team. We liepen echter snel wat achter de jonge heren aan, die veel potentie in zich hebben om door te groeien tot toppers in de eerste klasse. We konden het roer niet meer omdraaien en met 25-22 trokken we aan het bekende kortste eindje.
In set 5 werd Pinky toch nog van stal c.q. bank gehaald. Hij nam de plaats in van Mailman op de diagonaal en deed op die positie wat hij geacht wordt te doen: scoren en af en toe een balletje verdedigen. Met degelijk spel namen we vanaf 6-6 het heft in handen om dat niet meer af te staan en na de wissel op 6-8 stoomden we vrij probleemloos door naar 10-15 en hadden we na ruim 100 minuten volleybal een benauwde maar verdiende 3 punter op zak.
Zo leuk kan volleybal dus zijn op de zaterdagochtend. Eens kijken hoe het op een woensdagavond is in Sinderen als we voor de prestigieuze Nevobo beker mogen aantreden tegen de lokale helden…
Voor wat betreft de competitie: we staan vooralsnog weer op de oude en vertrouwede 2e plek….