Soms duurt het even eer je een tik te boven bent; in dit geval bedroeg de verwerkingstijd ruim 60 uur. Maar goed, het is maar een spelletje is dan de dooddoener c.q. het veel gehoorde cliché dat na een uiterst pijnlijke nederlaag wordt gebezigd.
Al bij het inspelen rees bij sommigen het vermoeden dat de thuiswedstrijd tegen de nummer 3 uit Groenlo wel eens een zware dobber zou kunnen worden. GP en Abdul konden slechts zittend op bank en tribune in het gewone kloffie de wedstrijd bijwonen, geblesseerd als zij waren.
Gelijk bij de start in de 1e set bleken de in de warming up ontstane vermoedens correct.
We kwamen direct met 6-0 achter en waren dus in alle opzichten niet goed bij de les. We knokten ons wel enigszins terug maar met 23-25 trok Grol aan het spreekwoordelijke langste end. Ook in set 2 en set 3 bleek de tegenstander gewoonweg beter en waren we niet bij machte het tij te keren. Pinky volhardde in het blokken van lucht tegen de magistrale buitenaanvaller van Grol. Ook op alle andere fronten (aanvallend, passend en serverend) haalden we zeker niet ons normale niveau. Logisch gevolg is dan dat het collectieve falen tegen een goede tegenstander zonder pardon wordt afgestraft.
In set 4 redden we ons gezicht nog een beetje via een krappe 26-24 setwinst waardoor we nog altijd een ruime marge hebben ten opzichte van Grol.
Niet te veel worden meer aan vuil maken. De as van het team wordt in de aanloop naar de volgende competitiekraker (tegen de nummer 4 uit Zelhem) op hoogtestage gestuurd, hetgeen noodzakelijk is. De andere mannen van Vollverijs likken hun wonden, trainen als beesten en slaan in de bekerwedstrijd tegen Neede 1 (bovenaan in de Promotieklasse) echt wel een deuk in een pakje boter.
Wordt vervolgd!