De week wordt gebroken met een wedstrijd in Sinderen bij S&O. Altijd een prettige plek om te zijn maar dan vooral vanwege de gastvrijheid en een drankje.
De zaal daarentegen nodigt altijd wat minder uit vanwege de lengte, breedte en hoogte verhoudingen.
Hier is waarschijnlijk goed mee te leven als je hier wekelijks speelt maar voor ons blijft het altijd weer even opletten.
Dit blijkt ook wel als Yannick nog even het binnenwerk van een lamp naar beneden laat komen.

Het is vandaag weer eens dun bezet en we moeten het met 1 wissel doen, niet perse een probleem want we hebben in vorige wedstrijden gezien dat we daarmee ook kunnen winnen.
Deze gedachte konden we vasthouden tot een punt of 8 in de eerste set. Daarna draaide het helemaal om S&O komt in de wedstrijd en stoomt door naar de 25.
We halen nog wel een paar puntjes maar het wil niet lukken (25-11). Er gaan ballen tegen de muur, roepen uit maar de bal is,
hebben geen slagkracht terwijl S&O op de juiste plek staat om de ballen van Vollverijs op te vangen.
We wisselen wat, schuiven wat en Kees gooit er nog wat positiviteit in en dan weten we gelukkig de 2^e set wel naar ons toe te trekken met 19-25.
Dit is niet een heel ruim verschil en het loopt allemaal nog niet lekker ondanks dat de pass niet slecht is. De derde set is als de eerste, niet goed genoeg.
Uiteindelijk is het veld niet groter of kleiner maar hebben toch een soort van claustrofobie die leidt tot verlies met 25-13.
In de vierde set moeten we ook weer van ver komen en is de inhaalslag die we proberen te maken tevergeefs.
Mijn laatste epische bal doet een stuk van het stucwerk afbrokkelen. Met 25-22 kunnen we er geen 5-setter van maken.
Ik heb het zelf toch redelijk onderschat en wat ons te wachten staat is een lang koud blijvende douche.
Gelukkig was ik bij de 2^e lichting en was het water op temperatuur.
Maandag maar weer eens kijken of we het tij weer kunnen keren.

Verslag:

Roel Leuverink