Voorafgaand aan de vrijdagvondwedstrijd in Harreveld (waar coach GP een paar meter verderop betaald aan het werk was waardoor hij niet vrijwillig bij deze wedstrijd aanwezig kon zijn) was er in teamverband gesproken over het aankomende seizoen 2014/2015. Gebleken was dat iedereen, op 1 uitzondering na, sterk overweegt zijn contract bij Vollverijs te verlengen. Niet alleen omdat de sportieve ambities aansluiten bij de wensen/gedachten, maar ook omdat het best leuk is om met elkaar te ballen in de bovenste regionen van de eerste klasse. Vrijdagavond vóór de wedstrijd bij een bak koffie snapte Appie Gijs (alias de Winterschilder) ineens wat uitzondering Mooiman mogelijk bewoog en beweegt: hij wil hogerop! Maar na de memorabele winstpartij in Harreveld kan het zomaar zijn dat dit ook bij Vollverijs mogelijk is….dus vervalt wellicht de noodzaak om te verkassen……
Met het complete team, dus inclusief Pluisje als libido, die vanaf de tribune weer de nodige lachjes kreeg toegeworpen van het vrouwelijke schoon uit Harreveld e.o. (onder het motto: aandacht is aandacht) konden we op het onmogelijke tijdstip van 19.00 uur op de vrijdag dus van start met een warming up. Vanaf de tribune werd Pinky benaderd door een vrouwelijke supporter in haar midlifecrisis die vroeg of ene Gijs L. bij ons meedeed. Na bevestigend te hebben geantwoord, kon deze oude bes zich gerustgesteld voegen bij de vrouwelijke supportersschare, die blijkbaar ook voor de Winterschilder in de hal aanwezig was.
Op de heenweg naar Harreveld was op radio 2 de top 80 van de jaren ’80 te beluisteren, het tijdperk waarin Pinky op meerdere fronten als jongeman nog gloreerde. Blijkbaar nam hij dat machtige gevoel mee naar de eerste set, want in aanvallend opzicht was er geen houden aan voor KSH. Zo speelde hij zijn beste set van dit seizoen, wat gelet op de rest van het seizoen ook weer niet zo heel erg moeilijk was voor de tobbende veertigplusser. Maar net als de jaren ’80 al enige decennia achter ons liggen en zijn uitgedoofd, ging ook bij Pinky langzaam maar zeker het kaarsje uit gedurende de match.
Het ging gelijk op in die eerste set. Het was collectief gezien redelijk maar niet super. Boven de 20 lieten we echter zien dat we het verschil op de grote en belangrijke momenten konden maken en zo stond het, misschien wel tot onze eigen verrassing, 0-1 in sets. Aanvoerder van het zooitje ongeregeld uit Terborg e.o. was overigens de kort geknipte/geschoren El Viajero, die vanwege zijn knipbeurt te laat was aangekomen voor een gezamenlijke reis vanuit Terborg naar Harreveld. Zijn magische hand van wisselen vrijdagavond, doet vermoeden dat er in de man een groot coachend vermogen schuilt.
In set 2 leek er lange tijd geen vuiltje aan de lucht. We leidden consequent en stabiel met 2 tot 3 punten, tot we boven de 20 punten kwamen en de bibbers ineens totaal onverwacht en onnodig toesloegen. Na een paar eigen domme fouten gaven we met 25-22 de set zomaar weg aan KSH, dat het presentje gretig in ontvangst nam.
In set 3 nam Mailman het stokje over van MG op buiten, maar helaas kon in deze set de neerwaartse spiraal niet worden doorbroken. KSH werd sterker en beter, terwijl het er bij ons op leek dat we met zijn allen niet het niveau gingen halen om een topwedstrijd naar ons toe te trekken. Met 25-19 keken we ineens tegen een 2-1 achterstand aan.
Nog wat meer wisselen dacht El Viajero in de time-out. Appie Gijs verhuisde naar buiten, Snelle Jelle kwam op mid erin en Mailman ging ten koste van Pinky naar de diagonaal. Kunt u het nog volgen? Waarschijnlijk niet, maar wij konden dat wel. Mede dankzij de omzettingen hervonden we onszelf. Met goed aanvals- en blokkeerwerk, maar last but not least imposant serveerwerk van met name Mailman (en ook Snelle Jelle en Mooiman deden een duit in het bekende zakje) werd KSH met 12-25 daadwerkelijk verpletterd. Mailman had niet voldoende aan de riante uitloopruimte achter de lijn en stond midden in het materiaalhok zijn kanonskogels af te vuren op de weerloze verdediging van KSH, tot groot genoegen van iedereen aan de kant van Vollverijs.
Hoewel Mailman wat klaagde over een spierscheurinkje hier en daar, bleef hij ook in de vijfde set verdedigend, serverend en aanvallend fier overeind. Hoewel we in de beslissende set wat langzaam op gang kwamen na een paar schitterende rally’s, wisselden we van helft met een 8-7 voorsprong. Na de kantenwissel was er geen houden meer aan en een ontketend Vollverijs, waar ineens in de verdediging, pass, spelverdeling en aanval alles weer lukte, stoomde door naar een winst met 8-15, uiteraard onder het toeziend oog van the one and only supporter van ons team Felix B.
Drie punten rijker stapten we tevreden en voldaan in het autootje naar huus. We blijven tweede staan en Orion is na vrijdagavond nog geen kampioen, dat heet twee vliegen in een klap slaan.
Donderdag 27 maart is de volgende match, de absolute topper tegen de gedoodverfde kampioenskandidaat Orion. Eens kijken of we dan kunnen winnen tegen het beste en meest stabiele team uit de eerste klasse. Komt dat zien!