Dat de tijden veranderd zijn in volleyballand is inmiddels wel duidelijk. “Vroeger” zouden we ervan gebaald hebben dat we verloren tegen de geelzwarte buurman, tegenwoordig zijn we blij en verrast als we een puntje stelen uit Gaanderen. Maar van wie verliezen we dan eigenlijk?
Dat is een interessante en niet onbelangrijke vraag, als je in ogenschouw neemt dat 3 van de 6 basisspelers van Volga (voormalige) clubhelden zijn van Vollverijs en ook bij “onze” vereniging hun carrière zijn gestart. De drie musketiers van Volga toonden zaterdagmiddag geen genade en compassie met hun ex-teamgenoten. Dat is ook prima; want uit louter medelijden is nog maar weinig goeds voort gekomen. Met name Björn liet zijn slag- en serveerkracht zeer regelmatig zien en met die aspecten zit het nog wel goed. Veel te goed voor het niveau van de Promotieklasse.
Zo kwam het ook dat we in de eerste set compleet werden weg geserveerd. In onze opstelling waren her en der wat verrassingen door de absentie van Rolo (wiens vader wél kwam kijken en tot zijn eigen verbazing zag dat Vollverijs het heul niet zo slecht deed) en Coen Kampioen. Zo begon Mailman als passer loper, was Pluisje (na een week te hebben gelogeerd in de Pol) weer fris en fruitig aanwezig en begon El Jardinero gister aan zijn tweede volleyballeven als spelbederver. Dat deed –ie best goed. Zeker in het licht van de huidige transferperikelen is dat een geruststellende gedachte.
Over set 1 viel als enige nog te melden dat het blijkbaar even wennen was aan elkaar. In set 2 bleven we goed bij en tot onze eigen verbazing (en die van Volga) pakten we zo waar de set met 27-29. We deden dat met afwisselend aanvalsspel en hard werken en werden verder in het zadel geholpen door wat foutjes aan de andere kant van het net toen het er echt om ging.
De euforie van de setwinst duurde slechts kort. Set 3 was eigenlijk een teleurstellende kopie van set 1. In set 4 hoopten we de rollen weer om te kunnen draaien. Tot 18-19 ging het gelijk op, maar toen werd het aanvallende foutenbal door Pinky geopend. El Viajero nam het stokje tot drie keer toe moeiteloos over en plotseling was setwinst buiten bereik. Met 25-19 pakte Volga de vierde set en de 3-1 zege.
Toch overheerste na afloop, onder het genot van een typisch kantinedrankje, het gevoel dat we wat hadden gewonnen. Niet alleen een punt, maar ook het promotiespook zijn we weer helemaal meester.
We leven nu toe naar de volgende burenruzie. Dit keer thuis tegen Orion 4. Eens kijken of we deze derby wel in ons voordeel kunnen beslechten.