Allereerst is er een niet welgemeend excuus op zijn plaats: de oplevering van dit verslag liet wel erg lang op zich wachten. Dat lag natuurlijk aan het feit dat er een pijnlijke nederlaag werd geleden vorige week donderdag (en wederom in een thuiswedstrijd), maar misschien nog wel meer aan een ontbrekende verklaring voor die nederlaag.

Natuurlijk zullen er kenners zijn die wijzen op de absentie van vaste spelbederver Klein Duimpje en onze aanvoerder MG. Maar dat vind ik persoonlijk wat al te gemakkelijk. Ook zonder aanwezigheid van deze inderdaad bepalende krachten hadden we de zege moeten binnen halen, temeer als bedacht wordt dat de tegenstander na een middagbruiloft half tipsy in het veld stond.

In set 1 startten we me Mailman als spelverdeler,   Pinky op de diagonaal, Abdul en El Viajero aan de buitenkant en GP met MooiMan op mid. Dat liep eigenlijk heel best, op uitzondering van een dipje net boven de 20 punten waarbij we Wevoc langzij lieten komen. We waren echter weer op de tijd bij de les en ietwat gelukkig werd de zege binnen gehaald. In set 2 leek zich een zelfde scenario te ontvouwen (met Snelle Jelle in plaats van Abdul Batermans), ware het niet dat we nu op de cruciale punten niet thuis gaven.  Een wissel aan het einde van de set (Abdul voor Pinky) sorteerde niet het gewenste effect en zo kwam de 1-1 op het scorebord.

We wisselden weer terug naar de beginopstelling in set 3. Degelijk en zonder noemenswaardige dip werd deze set probleemloos binnen gehengeld. Met een geruststellende 2-1 voorsprong konden we aan setje 4 beginnen.

GP bleek moe en gaf gehoor aan de smeekbede van El Viajero om op mid te mogen spelen. Het was trouwens de enige keer die avond dat GP naar El Viajero luisterde, maar dat terzijde….We raakten in de war van deze wissel, zo leek het althans. Op buiten kende Snelle Jelle in deze set een van zijn minder florissante momenten in zijn volleyballoopbaan waarvan akte…..Kortom: het zat niet goed in de aanval en ook op andere fronten bleven we ver beneden het gewenste niveau. Overigens ook alle lof voor Wevoc, dat zich presenteerde als een uitstekend collectief (in tegenstelling tot…) met een meer dan solide blok- en veldverdediging.  U raadt het al: het werd 2-2 in sets.

In set 5 toch maar weer terug naar de basisopstelling. We gingen vlammend van start met 5 keiharde knalpunten van Edinho alias Abdul a.k.a. Mehmet. Via 5-1 voor werd het 8-5 voor bij de wisseling van speelhelft. En toen ging het onverwacht alsnog mis, op het moment dat niemand dat nog voor mogelijk hield. Waarom het mis ging, weet ik nog steeds niet. Bij sommige mannen van ons ontstond wat kortsluiting in de bovenkamer wat de rust in het spel bepaald niet ten goede kwam. De servicedruk werd ons te machtig, ons spel te eenzijdig en zie daar ineens stond het 8-12 voor Wevoc. We knokten ons nog een keer terug tot 13-13. Met een bekeken geplaatste bal werd het 13-14 voor Wevoc. En toen besloot Hans Anders Pluisje als enige dat een bal uit zou vallen in plaats van in. Helaas had Pluisje voor de verandering dit keer eens niet gelijk en verloren we dus knullig maar niet eens onverdiend met 2-3. Daar werd de stemming niet beter van, zo bleek na afloop.  

Afijn, inmiddels zijn we bijna een week verder. De wonden zijn gelikt en vergeten zijn alle irritaties over en weer. We maken ons op voor het tweeluik dat volgende week zaterdag begint in ‘s-Heerenberg en de maandag daarop een vervolg krijgt in Wehl. Het wordt tijd om eens even wat zaken recht te zetten, zo lijkt me…………

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten