Het was weer eens zo ver: een optreden op de favoriete vrijdagavond, doorgaans een dagdeel waarop de meeste uitgebluste veertigplussers van ons uitgezakt op de bank hangen om bij te komen van allerlei beslommeringen in de werk- en privésfeer.

Afgelopen week draaide de groep What’s App van Heren 1 van Vollverijs overuren. Neen, dit werd niet veroorzaakt door een storing, maar door de transfercarrousel die dit jaar al vroeg op gang is gekomen. Zo werden aanvoerder MG en El Viajero in verband gebracht met een club uit Dinxperlo (die qua locatie in vogelvlucht voor laatst genoemde even ver schijnt te zijn als de tot nu toe vertrouwde Paasberg), ging er een gossip door alle geledingen dat Plusje vanwege de hapjes en het ijskoude bier overstapt naar S en O en gonsten last but not least geruchten dat MooiMan overstapt naar de gemeente Doetinchem waar Volga en/of Orion hun thuisbasis hebben.

In dit fraai spel waren sommigen van ons openhartig en zwegen anderen in alle talen. Voor coach GP, die als vanouds het zooitje ongeregeld aan mocht sturen vanaf de bank, waren de geruchten in ieder geval geen overweging om mogelijk muitende spelers op voorhand langs de kant te zetten. Dus speelden de meesten van ons die met een transfer in verband werden gebracht. Op de bank namen Pluisje en Pinky ofwel M &M plaats, zoals gewoonlijk op vrijdagavond en dus niet anders dan thuis.

Appie Gait had genoten van een helaas te kortdurende hoogtestage in Austria, die echter wel degelijk een positieve invloed had op zijn spel. Wat lagen zijn passes goed en hoog en wat scoorde hij met hoog geheven hand gemakkelijk op mid. Ook fijn dat hij ruimhartig zorgde voor een rondje in de plaatselijke kantine door een service duidelijk onder het net door te bateren. Verder was de servicedruk in de eerste set prima en ook omdat de aanstaande (?) Dinxperlose buitenspelers deden wat ze moesten doen, bleken we in de eerste set de duidelijk bovenliggende partij: 15-25.

Geen enkele reden dus om de goed renderende basis te wijzigen in set 2 en dat deed coach GP dan ook niet. Wel dreigde hij met wissels om de zaak op scherp te zetten en blijkbaar werkte dat goed. Met fraaie serviceseries van Mailman en Coen bleken we wederom iets beter dan de tegenstander. Pluisje mocht zijn rentree maken in de basis ten koste van de mokkende MooiMan, die voor zijn eigen familie graag vier sets had willen aantonen de baas te zijn in Zelhem. Ach ja, qua wissels zijn we allemaal wel eens aan de beurt in het leven, zo luidde achteraf de communis opinio. Pluisje luisterde zijn invalbeurt op met 2 prachtige services (bijna goed voor een rondje), maar herstelde zich gaandeweg naar behoren. Ook Pinky mocht zijn kunsten vanaf set 2 vertonen met een comfortabele voorsprong op zak. En met of ondanks de wissels werd het eenvoudig 19-25.

In de derde set bleven we staan zoals we in set 2 eindigden. We brachten de pass goed, zodat Coen Kampioen werkelijk alle kanten uit kon en dat ook goed deed. Er werd dan ook volop gescoord op alle posities waarbij Mailman op enig moment het scorende stokje over nam van aanvoerder MG. Onze eigen service bleek de arme tegenstander menigmaal te machtig zodat de score in set 3 hetzelfde werd als in set 1: 15-25.

De vierde set tenslotte bleek een ware formaliteit. Het geloof in eigen kunnen c.q. een stunt was duidelijk weggevloeid bij Sparta, waar de talentvolle spelverdeler/diagonaal en ex-Vollverijsiaan zijn frustraties richtte op de bal en de muur aan onze kant van het net. Het oprollen van de tegenstander vond plaats onder toezicht van the one and only supporter van ons genaamd Felix B. De naam Felix is volgens Wikipedia afgeleid van het Latijnse woord “gelukkig” en dat waren wij ook met zijn allen na afloop in de kantine. Met 14-25 sloten we in stijl en gemakkelijk af.

Op zaterdagochtend kon er alweer worden geappt. Dit keer niet over de op handen zijnde transfers, maar over dé verrassende uitslag in Vragender: KSV-KSH werd 4-0 voor de thuisploeg. Nadat alle uitslagen van de zaterdag binnen waren, resteert maar één conclusie: het is akelig spannend voor de plaatsen 2 tot en met 6. De onderlinge verschillen zijn minimaal. Zelf hoeven we nu een week of 3 niet te volleyballen, terwijl concurrenten wel hun potjes zullen spelen. Eens kijken wat één en ander met de stand doet. Uw verslaggever denkt dat, als alle teams 18 wedstrijden hebben gespeeld, Vollverijs minimaal op brons en zo mogelijk op een zilveren medaille staat, om in Olympische termen te spreken. Maar die Olympische Spelen zijn alweer bijna klaar, terwijl wij nog 4 wedstrijden hebben. Eens kijken of de ontknoping qua eindklassering net zo spannend wordt als vorig seizoen. Het zou zo maar kunnen………