Wat is er nu prettiger om na een week waarin 9 punten bijeen werden gesprokkeld in slechts 2 wedstrijden even terug te blikken?

Weinig vrees ik. Allereerst was er de enigszins onverwachte maar naar ik heb begrepen volkomen verdiende overwinning bij WEVOC. Een wedstrijd waar ondergetekende schitterde door afwezigheid, wat natuurlijk weer de terechte vraag opwierp of deze absentie de basis was voor het succes in Westervoort. Ook Edinho Batermans vertoefde elders en zal ongetwijfeld knarsetandend hebben vernomen dat hij niet werd gemist. De uitslag (voor alle duidelijkheid 0-4!) werd door spelbederver Barny naar het Zwitserse Zermatt geSMS-t en leidde tot de wedervraag per SMS of hier sprake was van een grap. Een telefonische toelichting van Bartmans leerde echter dat het wel degelijk waar was. En zo werden maar liefst 5 broodnodige punten toegevoegd aan het tot dusverre tamelijke schamele totaal.

Een tweede positieve verrassing kwam uit de schrijvershoek: op onze website was een waarheidsgetrouw en vlot geschreven epistel te lezen over de wedstrijd in Westervoort. Auteur: de mysterieuze El Viajero, die zich weer eens van zijn beste kan liet zien. Uw trouwe reporter meent te weten wie zich schuil houdt achter deze geuzennaam en nodigt De Reiziger van harte uit meer stukken proza te vervaardigen. Tot een interne competitie hoeft dit niet te leiden, want die leveren we wel op de training en in de wedstrijd….Het derde positieve bericht kwam namelijk uit de transferhoek. Maarten Visser (voormalig Heren 1 Vollverijs midaanvaller) komt ons in de 2e seizoenshelft in de uitwedstrijden versterken. Maarten werd opnieuw binnen gehaald dankzij succesvolle bemiddeling door spelbederver en niet te vergeten penningmeester Barney, die de Amerikaan ongetwijfeld een lucratief aanbod heeft gedaan waarvoor hij pardoes zwichtte. Saillant detail is dat Maarten zijn debuut maakt in de uitwedstrijd tegen Orion, een vereniging die hij vanuit een verder verleden tamelijk goed kent…..Met andere woorden: de keuzemogelijkheden worden steeds ruimer voor trainer/coach Rintintin, die al nadrukkelijk zijn stempel heeft gedrukt op het team.

Gisteravond mochten we in onze eigen groene weide in het kader van de eerste wedstrijd van de 2e seizoenshelft (volgt u het nog?) aantreden tegen BOVO 2 uit Aalten. De eerste wedstrijd op een druilerige zaterdag in Aalten was kansloos verloren gegaan en vroeg uiteraard om een revanche. Nieuwbakken diagonaal Ruud (die tegen Wevoc volgens de overleveringen de sterren van de hemel speelde) ontbrak wegens de wraak van Montezuma. Dit Mexicaans heerschap had eerder deze week ook de vliegende apotheker getroffen, die echter gelukkig (zij het circa 3 kilo lichter) wel zijn opwachting maakte op de middenpositie en zweefde als nooit tevoren. Van een afstandje bekeken deed hij qua postuur en gedaante zelfs even denken aan de fameuze gitarist van U2 (The Edge). Niet bekend is of deze Ier ook goed kan volleyballen, maar wat maakt het uit verder.

Never change a winning team kon qua slogan dus niet helemaal opgaan deze avond. In plaats van Ruud maakte Mailman zijn opwachting op de diagonaal en mocht Pinky (niet getraind, omdat een hoogtestage in de Zwitserse Alpen blijkbaar niet meetelt) plaats nemen op de bank samen met Edinho Batermans, ook al zo’n notoire verzuimer. Met deze basis werd in de eerste set degelijk gespeeld. Edinho loste Mailman nog even af op de diagonaal en met goed pass-, verdeel-, aanvals- en serveerwerk werd de eerste set met 25-21 gewonnen. U raadt het al: het spel was goed en degelijk. Vooral dat laatste woord schijnt tegenwoordig bij ons te gaan passen en eerlijk gezegd (hoewel het wat oubollig klinkt, maar dat is gelet op de gemiddelde leeftijd bij heren 1 ook weer niet vreemd): ik vind het prima. In de 2e set werd de lijn moeiteloos doorgetrokken in combinatie met een fraai staaltje harakiri van ex-Vollverijs speler Erwin Bosman, die zichzelf een gele kaart aansmeerde, daarmee zijn team dupeerde en de stand zomaar op 24-18 zette. Na een geslaagde service was ook setje numero 2 beklonken en stond er een 2-0 tussenstand op het scorebord.

In set 3 dachten we blijkbaar weer even dat alle succes komt aanwaaien en vergaten we dat voor ieder punt geploeterd en geknokt moet worden. BOVO rook zijn kans en pakte die met beide handen aan: een verdiende 20-25 en dus 2-1 op het scorebord. In set 4 leek de neergaande tendens zich moeiteloos voort te zetten. Gelukkig richtten we ons als collectief tijdig op en trokken we met, jawel hetzij opnieuw gezegd, DEGELIJK serveer-, blokkeer- en aanvalswerk de set alsnog naar ons toe.

Er werd dus met 3-1 gewonnen van BOVO en virtueel zijn we de heren uit Aalten inmiddels gepasseerd op de ranglijst (minder verliespunten, edoch 1 wedstrijd minder gespeeld). Om dit te concretiseren, zal volgende week donderdag de inhaalwedstrijd tegen Volga winnend afgesloten moeten worden. Altijd leuke duels, die tussen de Terborgse en Gaanderense kornuiten. Bij winst stomen we op naar de middenmoot, bij verlies blijft het angstig naar beneden kijken. Kortom: er staat weer het nodige op het spel. Komt dat allen zien donderdagavond 21-01-2010 (mooie datum trouwens) in de Paasberg, aanvang 21.00 uur.