Yessss…we mogen weer, de competitie is weer gestart. Na enkele trainingen mogen we weer een wedstrijd spelen.
Dan is het ook nog eens dubbel feest want we gaan naar S&O in Sinderen.  Hoezo dan, nou de ze hebben een gezellige kantine met “gruune knuppels” (en Veltins).
Dat betekent in ieder geval geen koppijn de volgende dag. Dat is als je er niet te veel wegwerkt.

Genoeg over de ambiance, terug naar het spel. We zitten goed in het spelers aantal, iets waar S&O jaloers op is, we zitten met 3 reserves op de bank.
Theo is bereid gevonden om ons te coachen vanavond en René Giesen is ook aanwezig voor de morele steun en het spel te aanschouwen.
René zit momenteel in herstel van een meniscus operatie. Moet zeggen dat dit alweer de goede kant op lijkt te gaand dus ik verwacht hem snel weer op het veld te zien.

Na het opwarmen, het inslaan en de waarschuwingen voor het wat lage plafond gaan we van start. 
De opstelling begint met de meest “gangbare” zullen we maar zeggen om eerst maar eens even af te tasten waarmee we te maken hebben.
We weten inmiddels dat S&O wat minder trainingsuren heeft gehad dus dat kan gunstig uitpakken.
In de 1^e helft van de eerste set maken we hier ook gebruik van en lopen we snel uit.
Maar S&O lijkt op hun routine en ervaring weer in de wedstrijd te komen en wij laten met behoorlijk wat eigen fouten de jongens uit Sinderen weer dichtbij komen.
Ondanks dat pakken we de 1^e set.
De 2^e set starten we met wat wissels en is het de beurt aan de mensen op de bank om hun debuut te maken voor dit seizoen.
In deze set zien we eigenlijk dat de tendens van de 2^e set wordt doorgezet en hebben we moeite om de fouten er uit te halen.
Het zijn natuurlijk de voor ons bekende valkuilen. De druk en plaatsing van de serve, de pass en het afmaken.
Ja, je zou kunnen zeggen dat is dan zo’n beetje alles. Als je het genoemde goed beheerst dan win je.
Zonder het negatief te maken zijn er ook mooie momenten wat resulteert in winst in de 2^e set.
Het ziet er naar uit dat we toch vlot in de kantine kunnen zitten …..oh nee, toch niet.
De S&O’ers zijn uit op een vijf setter zo lijkt het want in de derde set weten ze na een lange strijd van;  
voorsprong Vollverijs naar voorsprong S&O en andersom, de set naar zich toe te trekken met 25-23. 
Dat we het in de derde set laten liggen is ons natuurlijk wel vaker overkomen.
Gelukkig krabbelen we weer overeind, in de 4^e set halen we de punten weer naar ons toe.
Theo probeert ons nog even gek te maken met een verassende wissel en Yannick nog even een slapeloze nacht te bezorgen maar dit is niet gelukt.
Levert wel weer conversatie op in de kleedkamer maar we winnen de set met 16-25.
Met een overwinning van 1-3 kunnen we met een gerust hart de kantine in en op zoek naar de laatste beetjes “cash-geld”
want waar Laco overgaat op alleen pinnen is in Sinderen alleen handje contantje het beleid.
S&O bedankt voor de gastvrijheid en de wedstrijd.
Maandag mogen we ons weer inzetten en spelen we thuis tegen KSH om 20:30u