Echt een lekker tijdstip, op zaterdagmiddag 13.30 uur aantreden in het niet nabij gelegen Warnsveld. Hadden we wellicht daarom zoveel afmeldingen vooraf?

Nee, het is nog steeds een langdurig aanhoudende blessuregolf die ons teistert. Niet in sporttenue in de sporthal deze middag: Der Rudi (helaas lange tijd uit de roulatie vanwege een forse knieblessure), Pluisje (hoopte waarschijnlijk tevergeefs op het motto Misschien met Sinterklaas en dat is ook te beschouwen als een blessure), Mieke (houdt zijn rug recht) en Mailman (klapte zijn enkel dubbel). Als pleister op de spreekwoordelijke wond kan wel de tijdelijke en projectmatige terugkeer van de kleine grote legendarische Coen Lavalaye worden gemeld. Hij ontbrak echter deze zaterdag nog op het appèl wegens wintersportverplichtingen. Hoe wintersport in vredesnaam kan verworden tot een verplichting, daarover wordt u wellicht ooit nog eens bericht in een column van mijn hand als er echt geen interessant volleybalnieuws meer is te melden. Coen maakt zijn opwachting donderdag a.s. in de streekderby tegen Blok ’71 en hoopt na een drietal jaren afwezigheid als spelbederver Heren 2 weer te inspireren en motiveren.

Maar goed, eerst was er dus nog de match tegen WSV. Tot overmaat van ramp was Snelle Jelle ook nog eens geblesseerd geraakt aan zijn schouder (lang leve de winterbandenwissel), waardoor hij eigenlijk niet inzetbaar was. Hij moest echter wel aan de bak, omdat Dinosaur Jr. niet goed op het klokje had gekeken en dus niet mee kon reizen met zijn teamgenoten naar Warnsveld. Gelukkig kwam Jr. in de loop van de eerste set okselfris de sporthal binnen en kon hij vanaf set 2 Snelle Jelle uit zijn lijden verlossen, wat hij overigens met wisselend succes deed. Soms was het aanvallend prima en verdedigend wat minder (to puit it mildly) maar dat het verdedigend minder was gold voor meerderen deze wedstrijd, nietwaar Pinky?

Set 1 was alweer voorbij voor we er erg in hadden: 25-15 en geen schijn van kans door zwak serveer- en passwerk. In Set 2 tapten we uit het ons bekende andere vaatje en beten we goed van ons af. We serveerden met meer risico, passten beter en scoorden zowaar de nodige punten. Enigszins onfortuinlijk en kenmerkend voor de huidige flow waarin we zitten gaven we de set uit handen met 23-25.

Wisselen tegen WSV kon dus niet en onder het toeziend oog van de supporterstandem Mailman Sr. en Jr. gingen we in de 3e set aanvankelijk goed verder. Tot ongeveer het 15e setpunt wisten we een voorsprong te handhaven en was er geen vuiltje aan de lucht. Het leek erop alsof toen de vermoeidheid begon toe te slaan en na veel persoonlijke fouten leverden we set 3 en vervolgens net zo makkelijk set 4 simpel in.

Gauw vergeten deze naargeestige middag in Warnsveld en vol verwachting op naar de derby tegen Blok! Donderdag hebben we in ieder geval minimaal maar liefst 7 spelers tot onze beschikking, hetgeen ongekend veel mogelijkheden biedt voor een gevarieerde avond……………