HEREN 2: DID THE MEN DO WHAT THEY SHOULD DO?

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: het antwoord op deze vraag zal duidelijk worden bij de eindafrekening na 22 competitiewedstrijden. We wonnen, net als in Aalten, met 3-1 en het puntverlies was wederom aan onszelf te wijten.


Gemengde gevoelens overheersten na de wedstrijd. Aan de ene kant was het bijna verplichte kost om met 4-0 te winnen van deze jeugdige kornuiten (die door vele ouders werden gechaperonneerd op de lastige route naar Terborg) gelet op hun schamele puntenaantal van 3. Aan de andere kant: we waren “maar” met zijn 8-en en dus waren de wisselmogelijkheden op voorhand uiterst beperkt en gelet op het verloop in de wedstrijd moeten we achteraf blij zijn dat we de 4e set nipt winnen zodat het niet op een 5-setter aankomt. Toch geeft het ook een goed gevoel om reeds in februari de goedheiligman te imiteren en met punten te strooien als waren het pepernoten en suikergoed.

De eerste 2 sets waren nog van een redelijk niveau. Voorop gesteld: de tegenstander maakte veel fouten, maar service en aanval kwamen aan onze kant bij tijd en wijle goed door. Onze good old spelverdeler JR (die we wellicht beter kunnen bombarderen tot SR) deed goed werk met enkele listige ballen aan het einde van de 1e set waardoor we deze binnenhengelden met 3 punten verschil. In de 2e set namen we ruimschoots afstand van BOVO met als resultaat een overtuigende setwinst. In de 3e set deed zich wederom het interessante fenomeen voor van een “collectieve collapse”: in de fase vanaf ongeveer een 17-17 stand lukte er bar weinig meer bij ons. Het woord “los” (hoewel het maar 3 letters heeft) bleek niet meer voor te komen in de vocabulaire, de pass leek meer een setup voor de tegenstander en de aanval kwam er niet meer door. Kortom: bagger, gemodder en gemopper. De 4e set was ook niet van een al te best kaliber en we redden het vege lijf met 25-23 na enkele goede laatste punten.

Een blik op de ranglijst leert dat we inmiddels (met een wedstrijd meer gespeeld natuurlijk) 8 punten los zijn van WEVOC en 2 van BVC’73 en op een veilige 9e plek staan. Zaak is nu om die plek vast te houden en wat daarvoor nodig is zijn naar de bescheiden mening van uw reporter 4 (maar minimaal 3) punten in Westervoort, waar we op de altijd lastige maandagavond mogen aantreden (dus over een dag of 3) zonder Theo, die als rechtgeaard belijdend Rooms Katholiek voor ons een kaarsje zal opsteken in de Sint Pieter. We hebben de maandag weer de beschikking over Martin (terug uit Sint Pieterburg of was het toch Sint Petersburg), Coen en Evert (mits beide heren blessurevrij uit de Oostenrijkse Alpen komen). Meer over deze wedstrijd volgt nog in een voorbeschouwing van mijn hand, die hoogstwaarschijnlijk dit weekeinde wordt aangeleverd.
Voor nu zeg ik: slaap lekker en morgen gezond weer op.

 

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten