HEREN 2 ZET 1E WEDSTRIJD OM IN WINST

Gisteren was het dan eindelijk zover. Na een voor velen (te) intensieve voorbereiding waarbij er dikwijls 2 keer per week werd getraind (gevolg: vele blessures, zie ook de rubriek nieuws op onze fonkelnieuwe website),

mochten we enigszins gehavend aantreden tegen de mede-provendus BVC’73 uut Barchem. Deze jongens kenden we nog van de inmiddels roemruchte reeks P-D wedstrijden in het voorjaar van 2007. Op het wedstrijdformulier ontbraken Mark (op vakantie in Argentina bij de familie Zorregieta), Mike (enkelblessure, maar trainde gisteren wel weer voor het eerst onder persoonlijke begeleiding  voorzichtig mee bij Heren 3) en John (geveld door een schouderblessure, nadat hij net zo sterk op de weg terug was na een rugblessure die hem vorig seizoen aan de kant hield). Op de bank nam vrijwillig plaats Bart en min of meer vrijwillig zaten op de bank ook nog Theo (die enkele weken niet kan trainen op de maandag vanwege zijn studie vinologie en dat gelijk moet bekopen met een plaats op de bank) en Gerrit (onze coach/aanvoerder kiest er dikwijls voor om het allemaal eerst eens rustig te bekijken voor hij zichzelf inzet). De eerste set werd overtuigend en met goed spel gewonnen. Over de mid werd driftig gescoord  (Rob van de Gevel vond het onopvallend goed maar ieder ander vond het juist opvallend goed) en ook de pass bij het ontbreken van onze vaste libero vanaf de midachterpositie was opmerkelijk stabiel. De legendarische oneliner van Eef (ik pass nooit 2 keer achter elkaar fout) bleek in de praktijk te kloppen. De 2e set was van een ander kaliber. We begonnen te slap en kwamen er aanvallend even niet goed doorheen. Ook kwam BVC wat beter in hun spel en de in het begin opgelopen achterstand kwamen we helaas niet meer te boven. In de 2e set was daar dan eindelijk het debuut van onze Theo, die met zijn leeftijd het gemiddelde het best benadert. Zijn klappen ontstegen trouwens het gemiddelde deze avond.  In set 3 en set 4 stelden we weer orde op zaken. Met meer servicedruk, goede passing en van alle fronten scorende aanvallers werd BVC overklast. Coen was als spelverdeler goed op dreef en toverde vanuit lastige posities toch de goede ballen tevoorschijn voor de lange mannen. Met een comfortabele 3-1 op zak, konden we in de kantine nagenieten van het winnaarsgevoel dat we dit jaar in deze klasse naar verwachting niet na iedere match zullen beleven. De eerste klap is echter een daalder waard.