Inspiratie uit improvisatie.
ls uitsmijter van de eerste seizoenshelft mochten we afgelopen zaterdag in een uitwedstrijd opdraven tegen onze gewaardeerde vrienden uit Zevenaar, die zich overigens in de wedstrijd van hun beste kant lieten zien:

Er kwam geen onvertogen woord over hun lippen en belangrijker nog, ze lieten ons vertrekken met een welverdiende 3-1 zege! Hiermee haalden we in een potje volleybal de helft van het aantal punten dat in 10 wedstrijden bij elkaar was gesprokkeld. 
Vooraf leek het in het geheel niet denkbaar dat we een dergelijke prestatie op het veld zouden neerzetten. Bedenkt u zich alleen al dat bijna iedere speler van Heren 2 op een andere positie startte dan men van hem gewend was.

Coen: dit jaar diagonaal, maar wegens de absentie van Bart en Jeroen voor de wedstrijd gepromoveerd (of moeten we zeggen gegegeradeerd, ik hou het maar bij de positieve labelling) tot spelverdeler.
Bart: afwezig. Zat niet bij ons op de bank in Zevenaar, maar bij zijn 91-jarige oma in Winterswijk om een verjaardag te vieren.
Jeroen: afwezig, omdat hij de bank warm moest houden (of anders Sven) bij heren 1.
Gerrit: afwezig. Hoewel duidelijk van tevoren aangegeven dat hij niet aanwezig zou zijn, bleef het toch enigszins mysterieus waar Gerrit zaterdag verbleef. Schaatste hij als WA van Buuren de tocht der tochten?
Was hij met zijn prive Jet naar de Superboeren in Turkije gevlogen?

Ruud: voormalig spelverdeler van Jong Oranje, recentelijk ingezet als passer/loper bij Heren 2 en nu inees weer als een Jack in the box (Stiftu!!) inzetbaar als libero.
Mark annex Pluisje: als dame van de betaalde liefde gebruikt, dit keer in de rol als diagonaal waar hij een degelijke pot op de mat legde vooral verdedigend en blokkerend.
Martin: voor het eerst in zijn leven op de mid en als rasvolleyballer handhaafde hij zich met speels gemak op deze moelijke positie. Ook op de buitenaanval was hij uiteraard goed inzetbaar.
Peter: de beoogde midaanvaller in deze match moest verstek laten gaan ten gevolge van dubieus lijkende knieklachten. Speelde in zijn rol als buitenaanvaller onder het toeziend oog van zijn nageslacht de wedstrijd van zijn leven.
Theo: mocht als vrijwel enige speler op zijn vertrouwde positie aan de bak. Raakte hiervan zodanig in de war dat hij zich van de weeromstuit blesseerde waardoor hij nu ongeveer 6 weken lang toe moet kijken (met een zweepslag) hoe zijn teamgenoten na deze overwinnig doorstomen naar een veilige plek in de Promotieklasse. Zal als coach ongetwijfeld deel willen uitmaken van het aanstaande te behalen succes.
Evert: leek aanvankelijk alleen pro forma op het inschrijfformulier te staan, maar maakte een wonderbaarlijke comeback als diagonaal (aanvaller) en jawel ook als mid sterk blokkerend). Dit biedt hoop voor de toekomst….
Maarten: speelt al vrijwel het hele seizoen op midden. Mocht in het achterveld blijven staan bij gebrek aan wissels en was juist daarin voor zijn doen (bijnaam madame Tussaud) redelijk op dreef.

Ondanks een totale tombola qua opstelling wonnen we dus in Zevenaar en niet eens onverdiend. We klopten de thuisploeg op basis van werklust, enthousiasme, verdediging en passend vermogen. En met aan het net de Mailman op zijn best (want geen druk van de bank) werd het een gedenkwaardige middag in Zevenaar. We genoten met volle teugen van het moment, maar de cruciale vraag is nu: kunnen we de verrassende winst een passend vervolg geven? Qua aankomende tegenstanders (DVO, VCV, BOVO en VOLGA) lijken er kansen voor ons weggelegd en als we gaan doen wat niemand van ons verwachtte (zoals in Zevenaar) dan kan het nog een leuke en spannende 2e seizoenshelft worden…..