HEREN 2 LANGS DE RAND VAN DE AFGROND TEGEN LONGA: 2-3
Het was me het avondje wel weer in het altijd gezellige Lichtenvoorde….Eind goed, al goed is de spreuk die het beste aansluit bij de wedstrijd die we gisteravond (het is namelijk inmiddels 00.20 uur) afwerkten tegen de lokale helden.
Alvorens terug te blikken op de wedstrijd in Lichtenvoorde, maken we een verdere stap terug in de tijd. Vorige week werd er in de eigen Paasberg overtuigend gewonnen van naaste buur Volga, maar niet geheel onverwacht was er werkelijk niets terug te lezen over deze belangrijke zege op de eigen website…Zie daar de enige functie die Pinky nog heeft binnen dit team: hij schrijft nog eens ergens iets over. Ook mocht Pinky als administratieve kracht weer op zoek naar de pasjes die uiteindelijk na ettelijke telefoontjes over en weer comfortabel bleken te liggen in de riante sporttas van GP.
Afwezig in Lichtenvoorde waren MG, Der Rudi, Mailman en Tinky Winky. Grootste gemene deler: gewrichtsklachten. Wel aanwezig: Snelle Jelle, Dinosaur Jr. (die met een fenomenale achteloze neergelegde 2e bal even deed denken aan good old Dinosaur Sr.), Pluisje, GP, Coen Kampioen, Pinky en last but not least El Viajero, die inmiddels daarmee de zichzelf opgelegde taks van 3 wedstrijden per seizoen heeft bereikt. Maar omdat winnen naar meer smaakt, hebben we goede hoop dat De Reiziger nogmaals in sporttenue aantreedt in het voorjaar van 2012 op een doordeweekse avond ergens in de Achterhoek…..
Over set 1 kunnen we kort zijn: het was niet best. Verdedigend en passend was het belabberd, waardoor we na een redelijk begin ver en diep wegzakten. We konden het spel niet maken en verloren de set logisch en verdiend met ongeveer 5 punten verschil.
Na zijn hoogtestage in Oostenrijk en harde landing op de bank, mocht Pinky in set 2 aantreden. Niet dat het ook maar iets uitmaakte, want het opzichtig geschutter hield onverminderd aan. Vier prachtige passes op rij van El Viajero werden dankzij eigen fouten niet omgezet in punten aan het einde van de set en dan kun je simpelweg niet winnen. Dat deden we dus ook niet en zo stond opnieuw tegen LONGA de hatelijke 0-2 achterstand op het scorebord, net als in de thuiswedstrijd.
Het lijkt er echter op dat we tegenwoordig wat karakter hebben. In set 3 richtten we ons op wonderbaarlijke wijze op. Het werd rustiger in het veld, het gemauw op elkaar stokte, de servicedruk ging omhoog en er werd op de diverse posities goed gescoord. We hervonden ons ritme en met meer dan 10 punten verschil in ons voordeel werkten we aan het zelfvertrouwen. Pluisje liet nog eens zien wat langs de lijn (aan de goeie kant hè) serveren betekent en El Viajero toonde aanvallend en blokkerend ook zijn meerwaarde op de positie van passer loper, tot grote vertwijfeling van de tegenstander die zijn kolenschoppen telkens een Killing Block zagen zetten.
Setje 4 was er één van hangen en wurgen. We pikten met moeite aan bij LONGA tot het midden van de set, namen vervolgens overtuigend het heft in handen om dat vervolgens na een sterke servicebeurt van de tegenstander weer moeiteloos af te geven. Op 20-22 sloeg Coen Kampioen een pass knijterhard door en forceerden we naar het leek de beslissende doorbraak. LONGA veerde echter op en knokte zich terug. Op 23-24 in ons voordeel was LONGA aan service, maar de druk bleek te groot (en het veld te klein) voor de arme midman van LONGA en zo konden we enigszins gelukkig de 2-2 in sets begroeten.
Deze tussenstand, en dat zal u niet verwonderen, werkte natuurlijk als doping op ons. Na vijfsetters tegen Halley en The Phantoms te hebben binnen gehengeld, lukte dat ons ook in Lichtenvoorde. Het absolute hoogtepunt in deze set was voor GP die met een snelle en keiharde bal over mid de tegenstander mentaal knakte. Met 7-12 op het scorebord na deze briljante aanval (waarvoor de tegenstander applaudisseerde) speelden we het setje professioneel uit en met 3 punten in de sporttas verlieten we de altijd gezellige kantine in Lichtenvoorde.
Met deze 3 punten stijgen we spectaculair naar plaats 6 en streven we dus The Phantoms, KSV en Volga voorbij, al hebben deze ploegen 2 wedstrijden minder afgewerkt dan wij. Hoe dan ook, lijkt het erop dat in volleyballand Vollverijs de lente is aangebroken. We kijken weer naar het licht (dus omhoog) in plaats van naar de duisternis die inmiddels 6 punten achter ons ligt in de vorm van de gevreesde P/D plek.
Begin maart vervolgen wij onze zegetocht (hopelijk) tegen Victoria Ja uut Diem. Komt dat zien zou ik zeggen……