Het was vandaag weer zo’n zondag dat uw reporter in gedachten regelmatig afdwaalde naar de zonnige zaterdag waarop het belangrijk(st)e duel tegen onze vrienden uit Steenderen werd gespeeld.
Ons smaakte opnieuw het zoet der overwinning: na 1-3 uit werd het nu 3-1 thuis in ons voordeel. Maar is het zoet misschien niet bitterzoet of komt na het zoet het zuur? Dat zal de aankomende twee wedstrijden moeten blijken. We hebben het niet meer geheel in eigen hand of we nu 9e of 10e worden aan het einde van het seizoen. WIK speelt nog tegen de nummer 1 en 3, terwijl wij ons mogen vermaken met de nummer 5 en 7. Kortom: de strijd is nog niet gestreden.
We hadden met 4-0 kunnen winnen, maar lieten dat helaas na. De gevleugelde woorden net niet deden wederom opgeld bij een duel van ons. Set 1 en 2 waren goed en degelijk van onze kant. Alles klopte: servicedruk, een goeie pass en scorend vermogen op alle posities. Op mid deed GP alsof de tijd stil had gestaan en een getergde Mieke wilde bewijzen dat hij in de basis behoort te starten. Op buiten en diagonaal kwamen we ook goed door en met de variatie van Jeronimo zat het in zijn één na laatste thuiswedstrijd in het groene shirt van Vollverijs ook goed. Met 25-17 en 25-19 werd WIK (dat schijnt te staan voor Willen is Kunnen, maar dat geldt dus niet altijd op) tamelijk eenvoudig van het veld geblazen. Pluisje en Dinosaur Jr. konden dus lekker blijven zitten (en coachen) op de bank.
In set 3 zeiden we nog maar eens tegen elkaar hoe cruciaal en vitaal deze set was gelet op het wedstrijdverloop en de stand op de ranglijst. Deze boodschap miste zijn uitwerking niet: we gingen geforceerd spelen, begonnen weer lekker te vitten op elkaar en maakten fouten die we normaal niet maakten: Pinky sloeg zijn service drie keer uit of in het net en verdubbelde daarmee zijn seizoenstotaal in één set. Een knappe prestatie en hij gaf hiermee vooral blijk van een fantastisch gevoel voor timing. We kwamen boven de 20 punten drie punten achter, haakten op wonderbaarlijke wijze weer aan na wat wissels, stonden op matchpoint (25-24), maakten de eigen kansen niet af en verloren uiteindelijk schlemielig met 27-29. Dat was een beste dreun. Het uitzicht op de 4-0 winst was in rook opgegaan en we konden WIK op de ranglijst door dit setverlies dus niet meer passeren.
Aan het begin van de 4e set ijlde dit effect nog even na. Met vers bloed in de ploeg (Pluisje op mid en Dinosaur Jr. op buiten) kwamen we langzaam maar zeker weer in ons eigen spel en ritme. Iedereen herstelde zich goed van de opdoffer en we knokten en speelden ons over het dieptepunt heen. We pakten de set verdiend alsook de overwinning: 3-1.
Geen tijd voor (zelf)reflectie vanwege het thuisduel van de Superboeren, dat dit keer wel heel erg dicht gepland was op de wedstrijd van Vollverijs Heren 2. Heren bij de KNVB: voortaan beter inroosteren! De reflectie komt dan later op de avond (met een WIKO, vraag uw reporter nog eens gerust na wat dat voor vreemd drankje is, dat qua afkorting aardig overeenkomt met de tegenstander van vandaag) en de dag erna. Gemengde gevoelens blijven de overhand houden en pas na de aankomende twee speelronden zullen wij weten wat de 4 punten op zaterdag 2 april tegen WIKI LEAKS waard waren……Wordt vervolgd vrijdag in Vragender!