Het is de laatste wedstrijd voor Heren 2 tegen BVC uit Barchem. Ondanks dat er niets op het spel staat zetten we ons beste beentje voor en gaan we voor de winst.
Het zou lekker zijn om na de nederlaag van vorige week bij S en O het seizoen positief af te sluiten.
Daarom hebben we vanavond bij afwezigheid van Tom de hulptroepen ingeschakeld in de vorm van Sander Wentink.
Aan hem de eer om ons door deze laatste wedstrijd te loodsen middels set-ups op maat. Verder hebben we de ploeg compleet, 10 man, dus we hebben mogelijkheden.
Ik arriveerde wat aan de late kant en iedereen zit al in vol ornaat in de kleedkamer het resulteert in de keuze tussen een XXL broek en XL shirt en niet mijn “eigen nummer”……geen keus dus.
Gelukkig heb ik nog een eigen broek en trek ik de jurk eroverheen. Het levert wel een hoop bewegingsvrijheid op, dat wel. Bij afwezigheid van Tom moet ik ook maar even zorgen dat de administratie geregeld wordt.
Dit heeft Tom vaak voor het verlaten van de kleedkamer al heeft ingevuld, dat red ik niet maar uiteindelijk komt het voor elkaar.
De tegenstander is wat aan de late kant dus we hebben nog genoeg tijd om in te spelen.
Ronny geeft Barchem nog wat extra minuten om in te spelen en dan kunnen we van start.
De eerste set start gelijk op we lopen weliswaar een paar punten weg maar BVC trekt iedere keer het gat dicht. Uiteindelijk weten we toch weg te lopen en komen we op voorsprong 20-15. Nu zou je de set moeten pakken maar waar Barchem met iedere opslag meerdere punten weet te pakken gaat het bij ons punt voor punt. Uiteindelijk komen we op 24-24.
BVC komt verdient terug, de fouten liggen aan onze kant. Mijn “nieuwe” mid-positie maakt mij nog niet gelukkig en voel dat ik soms geen idee heb waar ik heen moet.
Het zijn lastige laatste punten en Ronny moet enkele moeilijke beslissingen nemen. We winnen wel maar het houdt zeker niet over 26-24.
De 2e set laat hetzelfde beeld zien waarbij we nu vanuit een achterstand moeten komen. We “zien” elkaar weer bij 20-20. Nu lukt het alleen niet om te winnen. Het wordt 23-25.
De 3e set loopt niet lekker. We komen er niet in, de achterstand loopt op tot 10-20. Ondanks dat Sander de nodige meters maakt om ballen te halen krijgen we geen vat op de set.
De frustratie loopt op, ballen buiten de lijnen, te slappe ballen waar de tegenstander wel raad mee weet. met 17-25 moeten we deze set maar gauw vergeten.
De 3e set heeft blijkbaar wel wat met ons gedaan want in de 4e set lopen we na de 10-10 uit, daarbij mag ik mijn eigen opslagserie volgens René ook noemen, het lijkt erop dat ik toch wat heb weten te veranderen in de opslag.
Gelukkig kan ik hiermee wat goed maken en levert het 4 punten. Zo kunnen we een gat slaan en met hernieuwde spirit weet Jos met zijn opslag de wedstrijd uit te spelen met 25-15.
Sander valt met zijn neus in de boter een 5-setter. Er is weer hoop, BVC baalt. Een goed uitgangspunt voor de 5e set.
Met goede opslag series lopen we snel uit naar 8-4 , dit moeten we niet weggeven. Jos zorgt met zijn opslagen dat we tot 14-6 komen. Daarna geven we nog enkele punten weg maar we winnen 15-8.
Het was een wedstrijd met ups en downs, onduidelijkheid, zoeken naar posities, hier kunnen we aan werken de komende tijd.
Feit is, we weten te winnen en er is potentie om te groeien. Als Sander dan ook nog enkele avonden zijn klussen even opzij zet dan komt het vast goed met ons.
Aan de bar zegt een speler van Barchem nog: “Wa’ ‘n prut wedstrijd of nie”, Ik zeg mijn standaard zin; “jaaa, het was zwoegen” pak mijn biertje en denk; prut of niet, 3-2 noem ik gewoon winst.
Auteur: Roel Leuverink