Vandaag (zaterdag 7 november) mochten wij optreden tegen het jonge team van Seesing Personeel Orion die de tweede plaats verdedigden in onze competitie. We wisten dus dat dit een leuke maar zware wedstrijd zou worden.
Gelukkig was Theo, ook wel trainer van D1 bereid om z’n vrije zaterdag middag op te geven en mee te gaan naar de Tophal in Doetinchem. Nadat we EIN-DE-LIJK kleedkamer 7 hadden gevonden in die mega hal met maar liefst 10 kleedkamers konden we ons omkleden en klaarmaken voor de warming-up. De voorbereidingen werden getroffen en zo kwamen we erachter dat we onze masseuse binnen het team ook gevonden hebben.
Terwijl we bezig waren met de vaste warming-up, werd er een bobbel in de vloer geconstateerd aan de kant waar wij mochten beginnen.
We begonnen de wedstrijd met Mall als spelverdeler, Es op diagonaal, Nath en Liaan op mid, Eli en Lies op buiten en onze belangrijkste persoon in het achterveld: onze libero Sann! Al snel wisten we een voorsprong op te bouwen van 1-4, al snel wisten de meiden van Orion terug te komen en gingen hun er met de voorsprong vandoor in het begin van de eerste set. Dankzij de gouden tip van Theo over het opslaan, wisten we toch redelijk bij te blijven. Die tip gaan kunnen wij niet verklappen, want dan hebben we er de volgende wedstrijden niks aan en het leek ons een goed plan om die manier van serveren door te zetten. Maar… Orion wist uit te lopen en helaas bleek de bobbel in de vloer toch niet als springplank te functioneren en moesten wij dus zelf ervoor zorgen dat we de lucht in kwamen. De eerste set ging Orion er met de winst vandoor (25-17).
Na een peptalk vergaten we even de eerste set en gingen vol goede moet weer verder met dezelfde opstelling als tijdens de eerste set. Helaas pakte dit niet helemaal uit zoals we hoopte en keken we al snel tegen een kleine achterstand aan. Halverwege de set mocht Dies het stokkie overnemen van Eli. Door veel (onnodige) fouten ging ook deze set naar Orion (25-20)
Waar ons eigen niveau gebleven was, wist eigenlijk niemand? Toch moesten wij zonder onze wonderdruiven verder met de wedstrijd. We begonnen de derde set met de opstelling hoe we geëindigd waren. Toch kwamen we er tijdens deze set steeds meer achter dat we eigenlijk helemaal niet zo goed stonden te spelen, maar goed.. Soms heb je van die dagen dat alles tegen zit, en wie weet was dat vandaag ook wel het geval? Toch probeerde we er met z’n alle het beste van te maken. Halverwege de set kwam Eli weer binnen de lijnen voor Dies. In het achterveld moet je soms keuzes maken wie er staan te verdedigen. Omdat de bal een aantal keer bij Lies weg ketste, besloten we om Eli de service pass te laten verdedigen alleen hielp dit ook niet helemaal en ketste de bal bij Eli ook nog eens weg. Ook werd onze libero Sann er niet goed van dat de bal steeds voor de neus werd weggekaapt. Ik riep toch los hoorde je dan! Ook deze derde set ging naar Orion (25-16)
Met de motto ‘We hebben toch niks meer te verliezen’ begonnen we aan de vierde set. Maar door de goede opslag van Orion keken wij ook deze set weer tegen een kleine achterstand aan. Gelukkig konden we deze set wel bij blijven. Halverwege de set moesten bijna onze zusters onder ons zorg verrichten aan een speelster bij de tegenpartij nadat ze de bal probeerde te pakken en voordat ze het door had over het bord hing en zelf niet meer terug kon komen. Orion wist weer een paar punten uit te lopen, gelukkig wist onze Es als een kanon te serveren. Het was aan het einde van deze set nog spannend maar ook toen zat het ons weer niet mee.. Door de uitslag van 25-23 bleven de 5 punten at Home van Orion.
We waren net op tijd en zo konden een aantal van ons nog 1,5 set zien van de wedstrijd Volga D2 – Boemerang D3.
Gelukkig gaat het al beter met de blessures onder ons en hopen we volgende week weer met z’n alle te kunnen spelen. Volgende week zaterdag om 17:45 barst de strijd los in sporthal de Paasberg tijdens de Achterhoekse derby Vollverijs D3 – Volga D2. Het belooft een leuke wedstrijd te worden. Houd dus de zaterdag avond vrij en kom ons aanmoedigen!