Spiegelbeeld

In het kader van de laatste wedstrijd uit het eerdergenoemde drieleuk kwam WSV gisteren op bezoek, ja WSV, Big animal! En niet een combinatie van BVC en WSV zoals jij al schreef. En dat hebben we gemerkt dat ze punten kwamen halen.

Allereerst onze excuses voor de genante vertoning tijdens het inspelen. Of de afspraken nu niet goed gemaakt waren, of dat de dames/coach van de dames te eigenwijs was dat zullen we in het midden laten. Feit was wel dat WSV eigenlijk niet kon inspelen aan de eigen kant van het veld. We zouden namelijk op het hoofdveld spelen, tenminste dit had Schopmans geregeld. Op de vraag hoe laat de dames zouden stoppen, kwam het geruststellende antwoord: “iets eerder dan normaal”. Schopmans laat ik je dit vast vertellen, de volgende keer als je wat af wilt spreken, spreek dan ook een harde tijd af. Liefst in militair formaat, dus 21.00 uur ofzo. WSV sorry voor het ongemak.

Tot overmaat van ramp begonnen wij ook nog eens erg sterk aan de wedstrijd, net als in de uitwedstrijd in Barchem waren we de eerste set duidelijk beter. WSV liep de hele set achter de feiten aan, de pass was bij ons goed georganiseerd en vooral The Visscherman straalde veel vertrouwen uit. Mede hierdoor kom je comfortabel op een 1-0 voorsprong, 25-20 ofzo.

Als je zo sterk speelt, dan is het vervolg meestal wel te raden. De tegenstander mag zoeken naar de vorm van de dag, maar deze ligt meestal in zo’n geval wel thuis. Opdrachten worden niet uitgevoerd en ja dan krijg je het altijd lastig in Terborg.

Hoe anders kan het lopen. De opdrachten bij WSV werden tot in de perfectie uitgevoerd, en wij lieten steken vallen. En dan kan het zomaar zijn dat je de set vrij gemakkelijk weggeeft. 1-1.

De volgende 2 sets geven een zelfde beeld als de 2^de set, El Viajero kwam er nog in voor The Visscherman, Rin Tin Tin hoe kom je erbij? Maar goed we moeten roeien met de riemen die je hebt. El Viajero stond als een druif te passen, en dan moet er aan het net maar gescoord worden! Wanneer je dit dan niet doet, dan kan het maar zo zijn dat je de punten laat liggen. Zie daar het resultaat, nog 2 sets aan de kont. Dan kan je nog zo goed de andere 19 wedstrijden hebben afgehandeld, nu komt het erop aan en moet het gebeuren. En juist daar laten we het liggen.

Edinho Batermans had vandaag echt het toppunt van het seizoen, echt niets lukte bij hem. Zelfs roepen naar de kant “het ligt allemaal aan mijn pass, help me!” hielp niets. Ja die ene bal na die opmerking die perfect werd afgeleverd doet er dan ook niet meer toe.

De mooie jongen mocht ook nog aantreden voor Schopmans, vreemd als je kijkt naar het niveau dat Schopmans haalde. De mooie jongen mocht toch proberen om de laatste 3 sets gedeeltelijk anders te laten verlopen. Dit mocht niet baten, hij kwam niet in het spelletje voor, de pass lag weer eens bedroevend en dan kunnen wij niet veel.

Rest ons nog 1 ding, hopen dat Orion verzaakt en de punten ook in aalten en didam achter laat. Als we het zelf niet doen moet je hopen op cadeautjes. Zoals al eerder gezegd, diegene met de meeste punten aan het einde van het seizoen is de terechte CHAMP! Hetzij Orion, hetzij wij zelf.