Om 20.05 stond ik nog in Duiven gedag te zeggen tegen mijn vrouw, en ja om 21.00 uur zou de wedstrijd beginnen.

Ofwel ik was wat laat, met nog een beetje haast in de benen loop je dan de sporthal in. En daar zie je….alleen je eigen team. Nouja dan maar even omkleden met z’n allen en klaarmaken voor de wedstrijd.

Om 20.45 werd dan duidelijk dat de mannen uit Lochum (want vlak bij Duitsland toch???) toch waren gearriveerd, ze hadden de toeristische route door Doetinchem genomen. Ja en zoals ik weet zie je dan alles behalve de weg richting Terborg. De mannen hadden 1 nieuwe speler en misten volgens mij 2 of 3 man die er bij de uitwedstrijd nog wel bij waren. Wellicht was deze nieuwe speler dan de reden dat WSV punten heeft laten liggen tegen deze mannen. Bij het inslaan bleek dat deze man van hetzelfde kaliber was als de rest van het team. Dat betekende dat het te doen moest zijn, de uitwedstrijd als referentie nemende.

We begonnen met de “sterkste” opstelling met alleen Maaltje in de basis ipv Barney. Barney had hier en daar wat pijntjes en vond het niet nodig om te spelen. Of het nu de spanning was of het niet warm zijn, maar 1 ding was duidelijk Maaltje speelde niet lekker. Ook het vertrouwen bij het team was er niet, ja en dan krijg je het toch moeilijk. Bij een stand van 15-13 achter werd dan toch Barney gebracht. Vervolgens maken wij 6 punten op rij, waarvan Barney bij niet een bal de bal aangeraakt heeft!!!! Of het nu aan Maaltje lag, ik denk het niet, ik denk aan de instelling van het team. Eerlijk is eerlijk, het werd daarna goed opgepakt.

De 2^e set was duidelijk wat het eigenlijke verschil was, Avanti had niet veel zin in volleyballen. En ook wij lieten niet het achterste van de tong zien. Dit kwam ook door de scheidsrechter. De beste man heeft prima gefloten, op een punt op 6 aan beide zeiden. Dat zijn 12 punten in de hele wedstrijd. Dit had niets te maken met in-uit of touche, maar met het Let Them Play principe. De scheids had nog nooit gehoord van deze regel en floot steevast voor iedere netfout, technisch niet perfecte bal en 1^ste ballen die iets te ongelukkig klonken. En als je er eenmaal voor fluit moet je consequent blijven. Dit was een beetje frustrerend voor beide kanten. Verder had de scheidsrechter weinig te melden, want de punten waren voor de verandering eens allemaal redelijk duidelijk. Ik stond zelfs op het punt om samen met de tegenstander naar de scheidsrechter te stappen en ons gewoon lekker te laten spelen. Dit is er niet van gekomen.

In de 3^de set werd er weer een tempo lager gespeeld en de mannen van Avanti leken de moed een beetje op te hebben gegeven. Laat ik het zo stellen, in de uitwedstrijd werd er meer plezier gemaakt. Niets ten nadele van die mannen, maar als ze na de wedstrijd melden dat ze zonder illusie naar Terborg waren gekomen……..tja. In deze set werd het mooiste punt van de wedstrijd gemaakt. El Viajero (die weer de hele wedstrijd verdienstelijk op midden speelde) kreeg de mogelijkheid om de bal vrij in te slaan. Geen blok en de mannen uit Lochem stond klaar voor de harde klap. Wanneer je dan de bal 5 cm over het net en 10 cm achter het prikt…..ja dan is het hilariteit alom.

In de 4^de en laatste set was het verzet definitief gebroken. Maaltje mocht wederom beginnen, en heeft zeker revanche gehaald. Hij speelde deze set veel beter dan de 1^ste en dat was ook in de stand te zien, 25-12….. In deze wedstrijd hebben we iedereen kunnen laten spelen op Der Rudi na. Maar die heeft zich ook kostelijk vermaakt met het Papegaaien van 1DUO die sinds gister vieze 1DUO heet. Waar de vieze jongen weer de naam mooie jongen terug heeft gekregen. Hoe in de vrede heb ik zo’n lang verslag over deze wedstrijd weten te produceren??? Ik sluit af met de woorden van de scheids. “Wat een enerverende wedstrijd was dit weer, NOT”