Afgelopen zaterdag moest er door dames 3 om 13.00 weer aangetreden worden in Doetinchem, om een wedstrijdje te ballen tegen Orion DS7. Dit was voor vele onder ons best vroeg deze ochtend. We beschikte weer over onze Annie, die naar een maand afwezigheid weer present was.

Helaas moesten we het vandaag zonder onze Mid Nath doen. (ja, zo af en toe moet er ook gewerkt worden!) Sann die zichzelf “de Bikkel” mag noemen, hangt ’s nachts de Zuster uit en gewoon weer naar een paar uurtjes slaap paraat staat om mee te ballen. Wouter die ons mocht voorzien van zijn coach skills.

Tijdens de warming up, werden er al wat tactieken doorgesproken, Essie mocht haar oude tijden herleven op de mid positie. Dies kon worden ingezet op de diagonaal.

De eerste set begon erg wankel, de concentratie was bij allen ver te zoeken. Waarna we ook op een achterstand raakte. Na 2 time-outs die werden aangevraagd door onze coach, kwamen we beetje bij beetje weer terug. Mede door een goede reeks opslagen van Eli. We hebben uiteindelijk de koppies hoog gehouden, samen gevochten om de achterstand in te halen en de set binnengesleept met 19-25.

Ondanks dat de eerste set bagger verliep, wilde Wouter de opstelling van de eerste set laten staan.
We vonden dat we allen de concentratie terug moesten pakken, gaan voor elke bal.
Zo gezegd zo gedaan. Door aantal goede opslag reeksen, konden we vele punten pakken. Ook de pass vanuit het achterveld kwamen beter aan bij de spelverdeler, waarna de aanvallers de ballen er mooi in konden rossen.
Essie ging als een speer op de mid positie, alsof ze nooit anders gedaan had.
Dies die sinds lange tijd weer op diagonaal stond, als opdracht kreeg om meer een verdedigende rol aan te nemen. Dit schepte soms nog wat verwarring bij Els. Langs de kant waren ze ook erg fanatiek met UIT schreeuwen, waardoor Sann bijna een paar gehoorapparaten aan kan schaffen! Al met al wonnen we deze set DIK met 15-25.

De derde set mocht Annie aantreden op de mid positie. Essie begon langs de kant deze kon dan in beide posities ingezet worden (mid/diagonaal). Tuunt mocht aantal keren aantreden, om wat versterking te geven in het achterveld. Het was met iedereen merkbaar dat het geen leuke/uitdagende wedstrijd was, waardoor de concentratie met momenten verdween. Gingen met het niveau van de tegenstanders meespelen, raakte uit ons eigen snelle tempo. Toch kwamen er wel mooie acties uit, mooie set-up van de spelverdelers op Lies en Eli die ze rechtdoor erin ramde. We kwam er zelfs achter dat Wouter niet alleen skills heeft in het coachen, maar ook in het beklimmen van tribunes. Uiteindelijk eindigde de set in 20-25.

De vierde set was niet veel anders als voorgaande. Altijd leuk om nog wat miscommunicaties te benoemen. Nou daar komt die: in de rally floot de Scheids voor een dubbel fout, wat Liaan blijkbaar niet door had.
Mallie gaf een set up op Tuunt, deze liet ze vallen. Waarna Liaan keihard schreeuwde: Tuunt wat doe je!?
Verder is er weinig spannends over de wedstrijd te vertellen, beetje TAM en de enthousiasme was ver te zoeken. Al met al wonnen we ook deze set met 21-25.

We zijn ook weer blij met deze 4-0 overwinning, mooi 5 punten binnengesleept. Volgende week zaterdag 28 februari mogen we thuis aantreden om 17.45u tegen Rivo.
Alle support is welkom!