PUNTJE GEWONNEN OF PUNTJE VERLOREN?
Op zich is het natuurlijk een goed teken dat we onszelf die existentiële vraag kunnen stellen tegen de nummer 2 en soms ook de nummer 1 uit de competitie…..
Het was in ieder geval de avond van de rentree van de Eager Bever, alias El Viajero, die een lange maar vermoeiende reis aflegde om zijn bouwval te verbouwen tot droompaleis en gisteravond op het vertrouwde nest landde. Na enige opstartprobleempjes, niet zo gek na een maandje of 8 geen bal te hebben aangeraakt, kwam El Viajero steeds beter in zijn spel, zeker toen hij op zijn geliefde positie als diagonaal werd ingezet.
Duidelijk werd ook dat de rentree van MG nog eventjes op zich laat wachten. Graag verwijs ik u naar een indrukwekkende foto, die her en der circuleerde en die cosmetisch wat minder fraai is te noemen. Voor de goede orde: het is een foto van de aangedane enkel van MG en om kort te gaan: het zag er niet bepaald goed en lekker uit.
Ondanks de absentie van MG, Der Rudi (gelukkig wel als coach inzetbaar) en Mailman starten we met 9 lieden, een ongekende luxe. Coen Kampioen lanceerde zich op het laatste moment na goedkeuring van zijn partner vanaf de bank richting sporthal en moest werkelijk de benen onder zijn achterste uit rennen om toe te komen aan het spel verdelen.
Over set 1 en 2 kan ik redelijk kort zijn: 17-25 en 13-25. Het liep niet zoals we vooraf hoopten. We maakten veel persoonlijke fouten, serveerden te slapjes en hadden zelf de grootst mogelijke moeite met de servicedruk van Orion. Over het midden spelen werd lastig en dus kwam de druk te veel op de buitenkant te liggen waar Orion wel raad mee wist. Pinky kwam geen moment in zijn spel op de diagonaal. Was het de druk van de bank in combinatie met het aanvoerderschap waardoor hij finaal door zijn hoeven zakte? In ieder geval mocht hij na 2 sets de bank opzoeken die in het goede gezelschap van afwisselend Dinosaur Jr., Pluisje en GP letterlijk zwaar bezet was (zo’n 300 kilogram).
Onder impulsen van El Viajero en een opgefleurde Coen Kampioen werd er in set 3 een tandje bijgezet. Snelle Jelle knalde er vol op en ook Miek, Pluisje en Tinky Winky (als allrounder dit keer op buiten) lieten zich niet onbetuigd. Voor we het wisten stond het 25-17 in ons voordeel en was het nog maar 1-2.
We trokken de goede lijn aanvankelijk door in de 4e set en namen brutaal een 6-1 voorsprong onder het motto Never Change A Winning Team. Helaas slopen toch de persoonlijke vautjes weer in ons spel en ook al wisselde Rudi in wanhopige pogingen het tij te keren: het lukte helaas niet meer. De set ging met 19-25 naar Orion en daarmee was de eerste nederlaag in bijzijn van Coen Kampioen een feit.
Wat het puntje waard is dat we pakten tegen Orion zal verderop in het seizoen nog wel blijken. Dan kan de prangende vraag worden beantwoord die u boven het verslag van deze wedstrijd leest…….