Verdwaald in Westervoort.

Ondergetekende Prof.Dr.Bertus Bovenhands, deskundoloog op vele gebieden, was in gezelschap van ene Joop Knoop verzeild geraakt in Westervoort. De nieuwe vlam van Joop, Simone Sgat, moest namelijk spelen tegen WEVOC 2 dames.

‘Wie schetst onze verbazing?’  een vraag die riooljournalist Frits Rits telkenmale stelde in zijn ranzige stukjes, toen wij daar de heren van Volleglazen 1 uit Terborg ontwaarden. Voor mij direct een aanleiding om mijn aandacht direct te verleggen naar deze illustere heren, dewelke een zekere reputatie hadden opgebouwd en zeker niet alleen op volleybal gebied. Eén voor één kwamen de mannen de zaal binnen gesjokt . De aanvangstijd was namelijk nogal vroeg (19.00 uur) Dat betekent toch al gauw dat een gemiddelde speler van achter in de dertig wel een half uur nodig heeft om warm te worden. Die tijd hadden ze helemaal niet, want om kwart voor zeven werd voorzichtig ìngebald, in gevingerd of in geflatst.

De tegenstander WEVOC 1 had zich al uitgebreid warm gespeeld en was jong, gretig en atletisch. Ik, Bertus, ging er eens goed voor zitten. Joop zat zich ondertussen te vergapen aan zijn toekomstige 3e echtgenote Simone Sgat. Zij lepelde de ballen tijdens het inslaan elegant over het netje en haar iets te kleine shirtje verhulde haar met een prachtige piercing versierde navel, nauwelijks. Ik dwaal af, beste lezers dezes.

Ik zal mij nu beperken wat ik bij de herenwedstrijd mocht aanschouwen. De coach van Volleglazen bleek ene Karel Mollenafknaller te zijn. Hij stuurde, toen al, 6 vermoeid ogende spelers het veld in. Coen Lamawaaie op de diagonaal  en Bart knIeknik als spelbederver. Al na 2 ralleys ging Coen door zijn enkel en de beoogde bankzitter Maarten Bronstig mocht hem vervangen. Over de eerste set kan ik kort zijn. Het was aan Terborgse zijde brandhout. Het gretige en enthousiaste WEVOC profiteerde van de vele fouten die gemaakt werden. Alle spelonderdelen van ‘t spelletje volleybal werden onvoldoende beheerst. De grijzende, kalende en ronde gelegenheidscoach K.M. deed wat ie kon. Had toen nog de illusie dat er naar hem geluisterd werd. De goede man gaf aanwijzingen, die in de wind geslagen werden door het al snel licht geïrriteerde team. Hij probeerde en passant de beide scheidsrechters op de kast te krijgen. De heren bleven rustig en Karel berustte in het feit, dat er de 1e set niets te halen viel en blikte moedig vooruit naar de 2e set. De passes vlogen alle kanten op of ploften pardoes in het veld. Het zal wel aan de bal hebben gelegen (Mikasa) vermoedt jullie Bertus. 25-14!

De tweede set ging het inderdaad een stuk beter. Immers slechter als de eerste ronde kon het gewoon niet. Gestaag bouwden de VolleglazenmetIJs heren een voorsprong op. Lennart Reinheuvels en Leonie Smits raakten de bal weer ouderwets. Erik De Beerislos kreeg zelden een bal en kon daardoor weinig fouten maken. Martinus GroenLinks kon niet verbloemen, dat hij in een lichte vormcrisis zat, maar maakte veel goed met zijn vechtlust. Bart deed wat ie doen moest en zag tot zijn afgrijzen zijn team ineenstorten na een 16-20 voorsprong.  2-0 achter in sets en het leed was nog niet geleden. De derde set bleven de Terborgse , almaar bleker wordende, sterren knullige fouten maken. De erg stille, inmiddels geknakte coach Mollezanger bleef maar Time Outs aanvragen, riep wat, zag dat niemand luisterde (of begrepen ze het gewoon niet?) vroeg aan Noppie of hij nog trek had in een invalbeurt, hetgeen Noppie vriendelijk wegwoof en ging na 30 seconden verdoofd weer zitten naast Coen Lamawaaie met zijn verzwikte enkel.

Bij vlaagjes zag ik leuk volleybal bij Mark Weet-jij-wat-Beters en de zijnen. Het bleef echter bij vlaagjes. VollverIJS  was nu genoeg vernederd. Nog een maal werden de ruggen gerecht, Wevoc bleek uitgeraasd, de eer werd gered en zowaar was de 4e set een terechte prooi voor de heren van VolleglazenmetIJS. (17-25)

De schrijver dezes kon met de nederlaag leven. De wedstrijd kwam op maandagavond gewoon te vroeg. Er waren genoeg smoezen te verzinnen om de terechte nederlaag te verklaren. De niet door enige bescheidenheid geremde ploeg kon zichzelf niets verwijten. Wel de omstandigheden en Coens uitvallen waren belangrijke oorzaken. Het promotie spook kan voorlopig in de ijskast.

Scribent: Prof.Dr. BertusBovenhands  (deskundoloog)

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten