Na een enerverende dag in Zeist alwaar ik een van de spelers van WSV 1 dacht te herkennen begon ik aan een nog enerverende reis naar Duiven.
Op de motor met windkracht 7-8 dat is wel een spannende gewaarwording.
’s avonds in de sporthal in Terborg aangekomen zag ik daar toch echt Menno, zitten. We moesten toch pas volgende week tegen Gemini? Maar de beste man mocht ons blijkbaar fluiten. We keken nog even uit naar de 2de lijdsman maar ook deze had vanavond vrijaf.
Onze tegenstander bleek toch op te komen dagen. Volga uit Gaanderen. Ja dat dorp ligt tegen de stad Terborg aan. En dat maakt het dus een derby. Nu hebben wij de laatste jaren vaker tegen Volga gespeeld en is Volga meer dan eens verslagen, en zijn wij ook regelmatig verslagen.
Bij het inslaan waren de mannen van Volga, althans 2 mannen niet echt handig. 2 werden bijna met een nekhernia het veld uitgeslagen. Ja als je op midden staat in te slaan moet je er niet voor gaan lopen. Gelukkig gebeurde er niets dan wat schrik in de benen voor deze mannen.
In de eerste set liep het allemaal nog niet zo lekker bij ons. Volga speelde waarschijnlijk hun gewone spelletje, toch kwamen we niet echt in gevaar. 25-21 De 2de set was eigenlijk een beetje een kopie van de eerste op de setstand na. Die werd iets dikker. 25-19.
In de derde set was er meer feest te vieren, Edinho Batermans serveerde onder het net door. Er ging een gejuich aan onze kant op zoals de hele wedstrijd niet te horen is geweest. Zoals bij ons al jaren de gewoonte hoort daar een kratje, of op zijn minst een rondje bij. Deze werd dan ook na de wedstrijd sportief op tafel gezet. De set werd wederom met 25-21 gewonnen.
Ja en dan komt de lastige laatste set. Hierin werd duidelijk dat mijn directe tegenstander mij maar een irritant mannetje vond. Goed ik riep dan ook telkens sprongserve en meer van dat soort zaken. Hij vond het nodig om naar de scheidsrechter te stappen en daar zijn beklag te doen. Maar ook in dit geval is het zo dat wie de bal kaatst hem ook terug kan verwachten. Volga begon zelf met roepen en doen, ja wij reageren daarop, dan moet je niet bij de scheidsrechter gaan uithuilen.
Ach ja wij hebben onze plicht, zo was trouwens ook de hele sfeer van de wedstrijd, vrij weinig plezier aan beleefd, op het kratje na dan. Het is nu aan de mannen van Borculo en Warnsveld om te zien dat ze ons voorbeeld volgen.