Vollverijs is erin geslaagd een cruciale wedstrijd om te zetten in een klinkende overwinning:
Thuis werd overtuigend afgerekend met een directe concurrent voor de felbegeerde degradatieplaatsen. In Terborg werd het een duidelijke 4-0 zege voor de thuisploeg.
Aangezien de selectie thans bijna fit en compleet is (op Mailman na, die zich echter verdienstelijk maakt als coach) viel er op voorhand dit keer weinig bijzonders te melden. Dus ging het aloude adagium op bij aanvang van de wedstrijd: wie niet traint, speelt niet…En zo belandden dit keer nestor GP en libero Ruud, het onafscheidelijke duo uit Doetinchem, op de bank.
In de eerste set kwam de Vollverijs golf als een ware tsunami over het arme Labyellov heen. Edinho Batermans en Pinky presteerden het om aanvallen binnen de befaamde 3 meter zone te “bateren” (nou ja, een wel erg groot woord voor de bekeken tikkies) en de serviceserie van onze zwevende apotheker deed de rest. Zonder dat we het gevoel hadden dat we echt aan het volleyballen waren, was de set al beslist in ons voordeel met 25-10.
Na zo’n set waarin de opponent compleet van het veld wordt geveegd is het altijd lastig de concentratie te bewaren en de simpele dingen goed te blijven doen, ook al spreek je honderd keer tegen elkaar uit dat het zo belangrijk is…Gelukkig liep het spelletje in set 2 ook goed. Er werd zonder uitzondering goed geserveerd, op buiten lieten good old Blue Ray Theo en Edinho Batermans zien aan de toegestroomde supporters uit Gendringen dat ze trots konden zijn op hun helden uut het dorp en op midden nam allrounder Elvis de honneurs voortreffelijk waar samen met zijn broer. Barney verdeelde het spel zoals het een spelverdeler betaamt en ook Pinky was in goeden doen. Met 25-19 werd ook set 2 tamelijk eenvoudig binnen gehengeld. Labyellov (dat overigens dezelfde kledingsponsor heeft als wij) leek deze avond enigszins op de grote voetbalbroer op Arnhem: weinig beleving, plichtmatig spel en op voorhand leken ze al tevreden dat ze de vesting Terborg überhaupt hadden bereikt…..In set 3 zette deze tendens zich vrolijk voort en met 25-16 was dit klusje ook gauw geklaard.
Set 4 is in zo’n wedstrijd van eminent belang: win je die, dan pak je 5 punten van een directe concurrent en als je ‘m verliest, dan verzuim je afstand te nemen. De concentratie werd minder evenals het spel (een lange fase zonder punten) en zo keken we aan tegen een achterstand van 19-22. In tegenstelling tot eerdere potjes, rechtten we echter op tijd de rug: met degelijk serveerwerk, hard werken in het achterveld en het benutten van de kansen wisten we het tij te keren en het was Edinho Batermans die na een lange rally de avond daverend mocht afsluiten en het 25e punt tegen de grond roste: 25-22.
Het bleef nog lange tijd onrustig in de kantine van Vollverijs, waar onze gasten schitterden door afwezigheid. De dikke overwinning werd groots gevierd, mede in de wetenschap dat volgende week zaterdag een tegenstander van een andere kaliber wacht: koploper Reflex in Duiven. Eens kijken wat we er daar van maken…..