WEER EEN PUNTJE WEG GEGEVEN (IN WESTERVOORT)?
Voor wat betreft heren 1 zijn er in de journalistiek tegenwoordig meerdere kapers op de kust, zo bleek de afgelopen weken. Het was meer dan bijzonder knap hoe El Viajero uit een kortstondige bekerwedstrijd zo’n uitgebreide en boeiende anaalyse maakte, waarbij hij de lachers op zijn hand kreeg….
Het journalistieke broddelwerk komt helaas van een letterlijk en figuurlijk oude bekende in de persoon van Frits Rits. Naar aanleiding van een van zijn vele columns die hij recentelijk uitstortte over de vereniging, ontstond de indruk dat de rioolrat enkele wedstrijden van heren 1 bijwoonde, zo goed en doeltreffend waren zijn observaties. Het tegendeel is echter waar: Frits Rits bedient zich eenvoudigweg van plagiaat (een tamelijk hinderlijke gewoonte die tegenwoordig ook wel professoren en andere zogenaamde hoogvliegers gebruiken) en put rijkelijk doch clandestien uit de wedstrijdstukjes van anderen. Het is namelijk een feit dat deze onbeduidende journalist bij geen enkele wedstrijd, behoudend het bekeravontuur, is gespot door deze of gene.
Tot zover het proza rondom Heren 1, nu over tot de orde van gisteren. Op een zonnige zaterdagmiddag mochten we aantreden in Westervoort in een sporthal, waar uw trouwe verslaggever nog nooit live getuige/spelers was van een winnend team uit Terborg. Enige afwezige dit maal was onze aanvoerder MG, geveld door pneumonia en thuis vanaf de bank luidkeels rochelend en aanmoedigend in gedachten bij ons, de andere 9. Voor het eerst bij de selectie dus dit seizoen na een curieuze oogblessure: Snelle Jelle die, zoals zijn naam reeds doet vermoeden, wonderbaarlijk snel was hersteld van zijn kwetsuur. Op de tribune aanwezig als trouwe supporter onze spelverdeler in spé Mark (Golf)Stik.
De omstandigheden in Westervoort (b)leken niet in ons voordeel. Net als in Doesburg, speelden we met de in het tobvolleybal beroemde Mikasa, wat door de meesten van ons echter wordt beschouwd als een inferieur, te licht plastic misbaksel waar nauwelijks goede sturing aan is te geven. Verder was de aanwezigheid van 4 gillende damesteams en een herenmatch op promotieklasseniveau naast ons te veel van het goede qua decibel en kakofonie.
We kwamen dus niet goed in ons spel. Tot 22-22 ging het gelijk op in de eerste set. We leefden tijdelijk op en mede dankzij een bekeken bal van Willem MooiMan (dank u wel Frits Rits voor de originele naamgeving) en een killblock van Pinky pakten we ietwat gelukkig de winst 23-25.
In set 2 mochten we zelf beginnen met serveren, waarbij Snelle Jelle de overigens prima spelende El Viajero verving om zodoende weer wat ritme op te doen. Dat lukte met name aanvallend uitstekend, daarbij goed geholpen door lichtend voorbeeld Abdul Mehmet Batermans die er weer lustig op los baterde en menig punt knijterhard scoorde. Middenin set 2 mocht ook Peter Koernikova weer zijn opwachting maken ten faveure van Pinky, die van zijn volleybalpensioen mocht gaan genieten (althans zo leek het, daarover straks meer). Met degelijk spel, vooral gebaseerd op veel service- en aanvalsdruk kwamen we nooit in de problemen: 17-25.
In set 3 mocht El Viajero als allrounder op mid senior GP vervangen. Met hetzelfde elan als in set 2 werd de arme tegenstander gedecideerd gedecimeerd. Op de stand 8-24 mocht Coen Kampioen voor de 3e set serveren. Dat lukte niet al te best en na nog wat foutjes her en der stond het ineens 17-24. Pas op die stand verzilverden wij ons setpunt.
De belabberde fase van eind 3e set werd moeiteloos gekopieerd in set 4. Pinky verving Peter Koernikova weer (die in set 3 zijn reputatie als service steun- en kreunpunt weer eens meer dan voldoende had waar gemaakt) en deed dat dusdanig dat iedereen op de vloer verlangde naar zijn volleybalpensioen. Een aanval op buiten sloeg hij vol overtuiging (midden in het net) en op zijn favoriete stek presteerde hij het de bal ongeveer een halve meter uit te slaan. Het cliché niet scherp genoeg beginnen deed kortom weer eens zijn intrede.
De slappe start maakten we nooit meer goed, ook omdat we collectief in andere facetten van het spel opzichtig faalden. We kregen dan ook verdiend met 25-17 aan de kont.
De winst van 1-3 was dus niet genoeg om de koppositie te blijven delen met Orion H4, dat daar als een jaar of 5 eenzaam bivakkeert. De vraag waarom zij in ’s hemelsnaam niet willen promoveren hangt al tijden als een donkere wolk boven de eerste klasse. Het wordt eens tijd dat de sportieve plicht roept en Orion H4 ophaalt uit de eerste klasse om vervolgens in de Promotieklasse hun kunsten te vertonen. Dat zullen ze ongetwijfeld beter dan Orion H3, dat op het veld naast ons een zeldzaam portie smeer kreeg van WEVOC H1 in deze klasse.
Gelet op de andere uitslagen van deze week, deden we ondanks de 1-3 winst (in plaats van de vurig gewenste 0-4) geen eens slechte zaken. De nummers 3 en 4 gingen namelijk smadelijk onderuit. Plaats nummer 2 is dus in vaste handen gekomen van ons, maar nu is de vraag of we daar genoegen mee nemen…
De volgende match is alweer donderdag thuus tegen Halley…wordt het naderhand wederom ouderwets gezellie?