Ook als je wint, heb je wel eens een dagje of iets meer tijd nodig om bij te komen. Dus als het verslag weer eens niet op tijd is, betekent dat niet automatisch dat er een nederlaag is geleden.
Nu wil het geval dat we tegenwoordig iets minder nederlagen lijden dan in de afgelopen 2 seizoenen in de eerste klasse. En nu de eerste helft van het seizoen 2012/2013 erop zit, mogen we zelfs met trots melden dat we in 6 uitwedstrijden ongeslagen zijn gebleven. Vraag alleen niet hoe vooral die laatste uitzege, gisteren in Zevenaar, tot stand kwam. We lagen al bij wijze van spreken gestrekt op de grond, krabbelden is set 5 toch weer wonderbaarlijk overeind en speerden met 3 punten in de tas rap terug noar de Achterhoek.
Flauwe excuses bij een geniepige, nauwelijks verdiende zege zijn makkelijk te bedenken zoals:
– een dramatische wedstrijdbal (die er volgens betrokkenen de oorzaak van was dat er bijvoorbeeld door Pinky veelvuldig en ver werd uitgeslagen)
– een warrig fluitende scheidsrechter die in set 3 bijna het aantal persoonlijk aantal fouten van een ieder van ons team benaderde
– witte lijnen op het veld waar je in de warming up al over struikelt omdat je eigenlijk nog steeds dronken bent na een wilde werktrip naar Boedapest: dat belooft niet veel goeds voor de echte wedstrijd…….
– een nog altijd uitgeklede selectie door het ontbreken van lange en sterke kerels als GP en Abdul Batermans.
Desalniettemin begonnen we in Zwevenaar sterk en stabiel. Eigenlijk liep alles gesmeerd en ondanks het vertrouwde dipje midden in de set wonnen we verdiend en overtuigend met 20-25. In set 2 doken we alras naar de kritische ondergrens qua spel met een batterij aan persoonlijke fouten waar niemand aan ontsnapte. Een portie smeer (25-16) was het logische gevolg.
In set 3 bleven we aardig in het spoor en vraag me niet hoe het kan, maar uiteindelijk wisten we, tot onze eigen verbazing, de set ook nog eens winnend af te sluiten met 24-26. Never change a winning team dachten we, maar dat deze leus lang niet altijd op gaat, bewezen we overtuigend in set 4. We kwamen na wederom een ongekende foutenlast (serveren, passen en aanvallen zijn toch moeilijker dan menigeen denkt) met 8-0 achter en ondanks gewissel zakten we echt door het ijs met een beschamende 25-12 als rampzalig resultaat. De 2-2 in sets stond op het scorebord en dus mochten we de eerste vijfsetter van het seizoen 2012/2013 spelen.
In de time-out volgde een terechte en keiharde veeg onderuit de bekende pan van onze aanvoerder annex coach MG. Ons eergevoel werd danig geprikkeld, laten we het daar maar bij houden….
Blijkbaar hadden we dit veegje eventjes nodig: we herrezen als Phoenix uit de as en met beleving, spelplezier en beter volleybal waren we vanaf het begin van de set goed bij de les. Ten tijde van de wisseling van speelhelft stonden we met 7-8 voor. We wisten de voorsprong tamelijk eenvoudig uit te breiden en met 12-15 op het scorebord in ons voordeel wisten we de zege alsnog te grijpen.
Precies op de helft van het seizoen, staan we tamelijk riant op plaats nummer 2, de plek waar Jopie Zoetemelk ooit een abonnement op leek te hebben. Meer zit er vermoedelijk niet in en met minder moeten we geen genoegen nemen gelet op de eigen kwaliteiten en die van de tegenstanders.
Kortom: in 2013 hebben we sportief niet veel te winnen, maar meer te verliezen. Omdat dit wel erg negatief klinkt kunnen we het ook anders formuleren: als we 2e blijven, mogen we P/D wedstrijden spelen voor de Promotieklasse!!!!!!!!! Daar moeten we veur goan. Een goed uiteinde met prettige dagen en tot in 2013…………………