Na een collectieve wanprestatie (een enkeling uitgezonderd en diegene weet nu echt wel wie ik bedoel) is het altijd maar de vraag hoe men daarvan herstelt als men de match daarop volgend de rode lantaarndrager in levenden lijve ontmoet. Welnu, ik kan u gerust stellen: het werd uiteindelijk een duidelijke en eclatante 4-0 overwinning, waar uw trouwe reporter meer dan 87 woorden aan zal wijden.
Niet alleen op het veld werd afgelopen zaterdag geschutterd, ook de schrijvende pers liet het lelijk afweten na de zeperd tegen Tornax. Een summiere tekst zonder zelfreflectie werd op de site gepost; het zijn daar bij Vollverijs heren 1 blijkbaar slechte verliezers.
We begonnen met een complete selectie (inclusief coach op de bank en trainer op de tribune) aan de wedstrijd. Pluisje mocht zich dus weer in het zwarte liberopak hijsen en deed dat verder zonder morren. In de eerste set stonden op mid Willem MooiMan en GL geposteerd, de buitenkant werd bevolkt door El Viajero en MG, terwijl Coen Kampioen en Pinky de as spelverdeler-diagonaal van nieuw elan probeerden te voorzien.
Het begin was zeer stroef. Het leek erop dat de tik van Tornax nog in de koppies zat en er was onrust all over the place. Ex-Vollverijsiaan Daniël geselde met zijn sprongfloaterservice de verdediging waardoor pass en aanval niet bepaald ut de verf kwamen. Na een degelijke serviceserie kwamen we net onder de 10 punten voor het eerst langszij. We werden wakker, begonnen te scoren en hielden daarmee niet meer op tot het 25-21 in ons voordeel was. Hoewel, dat is sterk overdreven: we maakten meer dan voldoende eigen fouten vooral in de pass en dit leidde tot enige frustratie bij onze spelbederver.
Coach GP besloot in al zijn wijsheid het vertrouwen te geven aan de mannen die, zij het met enige moeite, de eerste set binnen hadden gesleept. En dat vertrouwen werd in de 2e set dubbel en dwars terug betaald. Ineens bleken we best aardig te kunnen ballen. Vrijwel alles lukte, met in de hoofdrol Willem MooiMan. Tot grote vreugde van één ieder was hij op mid goed bereikbaar voor de snelle bal, waarmee hij menig keer de (afwezige) blokkering van Sparta Zelhem verraste. Ineens was er na ruim één seizoen de klik met Coen Kampioen en gecombineerd met de gerichte trainingsaanpak van Carolus Bollewangen alias Jan Bamischijf Boskamp mondde dit uit in een spektakel. Over klikken gesproken: zelfs met werkcollega Peter Mailman kon Coen Kampioen het later in de wedstrijd in set 4 goed vinden toen werd geopteerd voor de ouderwetse 4-2 opstelling. Het leek erop alsof het olijke duo al jarenlang fungeert als een vaste tandem. Even terug nog naar set 2: de stand 25-8 zegt, naar ik aanneem, wel genoeg.
Tijd voor wat wissels, zo dacht ook coach GP. El Viajero en Pinky mochten van hun welverdiende rust gaan genieten na een sterk optreden. Snelle Jelle en Mailman namen zonder problemen hun posities over. Omdat Coen Kampioen kon kiezen uit een rijk aantal opties qua aanvalspatronen, kon er door een ieder driftig worden gescoord. Met 25-17 zetten we de 3-0 tussenstand op het bord.
De brede bank en selectie die bulkt van de kwaliteit maakten meer wissels in set 4 noodzakelijk. Zo mocht El Viajero dansend van blijdschap nog een set op mid, terwijl GL en Snelle Jelle op buiten konden hakken. Aanvoerder MG nam plaats op de bank naast Pinky en genoot met volle teugen van de 4-2 opstelling waarin Willem Mooiman ook moeiteloos zijn scoringsdrift verder omzette in punten. Met een duidelijke 25-11 werden de 5 punten binnen gehengeld.
Zo, op nu naar de wedstrijden tegen de 2 K’s of K2? Eerst vrijdagavond 15 november uit tegen KSV om 21.00 uur en vervolgens donderdag 28 november thuis tegen KSH, twee tegenstanders uit de top 5 van het klassement. Eens kijken waar we staan na dit tweeluik. Tussendoor ook nog even een bekerpotje tegen Favorita 2, op 21 november thuis. Noteert u het maar in de agenda en tot kiekes!
